بنازم دلبرِ خود را که حُسنش آن و این دارد

می نازم به راه امام، به قیام امام، به سرالصلوة و صیام امام، به واژه واژه های کلام امام. می بالم به قلم و دفتر و کاغذ امام، به نگاه نافذ امام، به آرمان امام، به عرفان امام،، به آموزه های امام و به جانشین خلف امام که از بانگ لاتَخَفِ او در عصر هجوم فتنه ها و دسیسه های سرخ و سیاه؛ هیبت حیدری می زاید و فریاد دادگری.

دهانِ تَنگِ شیرینش، مگر مُلکِ سلیمان است    

که نقشِ خاتمِ لعلش، جهان زیرِ نگین دارد؟

لبِ لعل و خطِ مشکین، چو آنش هست و اینش هست

بنازم دلبرِ خود را، که حُسنش آن و این دارد

 

+ پیرو خط رهبری رنگ عوض نمی کند.

++ ان شاءالله ادامۀ راهشان تا ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف...

پ.ن: شعر از حضرت حافظ.