https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current
می نازم به راه امام، به قیام امام، به سرالصلوة و صیام امام، به واژه واژه های کلام امام. می بالم به قلم و دفتر و کاغذ امام، به نگاه نافذ امام، به آرمان امام، به عرفان امام،، به آموزه های امام و به جانشین خلف امام که از بانگ لاتَخَفِ او در عصر هجوم فتنه ها و دسیسه های سرخ و سیاه؛ هیبت حیدری می زاید و فریاد دادگری.
دهانِ تَنگِ شیرینش، مگر مُلکِ سلیمان است
که نقشِ خاتمِ لعلش، جهان زیرِ نگین دارد؟
لبِ لعل و خطِ مشکین، چو آنش هست و اینش هست
بنازم دلبرِ خود را، که حُسنش آن و این دارد
+ پیرو خط رهبری رنگ عوض نمی کند.
++ ان شاءالله ادامۀ راهشان تا ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف...
پ.ن: شعر از حضرت حافظ.
