تکبیر برای تطهیر...

امسال ساعت 21 شامگاه 21 بهمن، از بام خانه‌ام ایران، تکبیر ها را عاشقانه‌تر، شادمانه‌تر و توفنده‌تر سر خواهم داد، با این نیت و با این هدف که تطهیر کند فضای تنفسی کشورم را و شستشو دهد سر و روی وطنم را و معطر سازد جان و تن فرهنگ اسلامی‌ام را.  همون فضایی که اراذل و اوباش، طهارت  و پاکی اش را  لکه دار کرده اند و شیفتگان هرزگی حریم حرمتش را دریده‌اند، و قمه کشان عنود، کوچه و خیابانش را با قاذوراتِ کلامی و رفتاری آلوده و ملوّث کرده‌اند

************************

در جمهوری اسلامی بیشترین خدمت‌ها و پیشرفت‌ها از ناحیۀ شخص رهبری عزیز بوده و بیشترین عظمت‌ها و افتخارات هم به برکت عزم و ارادۀ ایشان برای این کشور رقم خورده است! اما متأسفانه پیکان تهاجم ها و دشمنی ها نیز همیشه متوجه شخص ایشان بوده و متأسفانه کودتاچیان اخیر هم، بیشترین هجمه ها و گستاخی ها را به شخص ایشان نسبت می‌دادند... که من به عنوان یک شهروند، از این فرهنگ احمقانه واقعاً شرمسارم. اما انگار در قاموس مبارزات حق و باطل، این بدعت ناروا نهادینه شده است و انگار این نتیجۀ محتومِ رسالتِ همۀ انبیاء، اولیاء و رهبران الهی از عیسی و موسی و ابراهیم تا محمد (صلی الله علیه وآلۀ و سلم) است که هر کس عادل تر، پاک تر، دلسوزتر، خدوم تر، الهی‌تر و جهانی‌تر باشد، سهم دشنامش بیشتر است و باید بی مهری‌های بیشتری را از قومش ببیند و جور و جفای بیشتری را بپذیرد و صبر و برباری و رأفت بیشتری داشته باشد.

با این نسق، انقلاب اسلامی نیز از این قاعده نمی تواند مستثنی باشد. چرا ؟ چون تفکر ولایت فقیه در  نهضت امام خمینی (ره)  نیز استمرار حرکت انبیاء است و خامنه ای عزیز هم ادامه دهندۀ راه همان مکتب و مرام و وظیفه است که گفته اند: هرکه در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می‌دهند// هرکه بود طالب دیدار دوست، آبِ دمِ نیشترش می‌دهند. اما این نیز می‌گذرد و روسیاهی مثل همیشه به ذغال بدخواهان می‌ماند.

 

پ.ن: وعدۀ ما جمعه شب 21 بهمن بر بام خانه ها و صبح شنبه 22 در خیابان های مسیر راهپیمایی.

 

بنازم دلبرِ خود را که حُسنش آن و این دارد

می نازم به راه امام، به قیام امام، به سرالصلوة و صیام امام، به واژه واژه های کلام امام. می بالم به قلم و دفتر و کاغذ امام، به نگاه نافذ امام، به آرمان امام، به عرفان امام،، به آموزه های امام و به جانشین خلف امام که از بانگ لاتَخَفِ او در عصر هجوم فتنه ها و دسیسه های سرخ و سیاه؛ هیبت حیدری می زاید و فریاد دادگری.

دهانِ تَنگِ شیرینش، مگر مُلکِ سلیمان است    

که نقشِ خاتمِ لعلش، جهان زیرِ نگین دارد؟

لبِ لعل و خطِ مشکین، چو آنش هست و اینش هست

بنازم دلبرِ خود را، که حُسنش آن و این دارد

 

+ پیرو خط رهبری رنگ عوض نمی کند.

++ ان شاءالله ادامۀ راهشان تا ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف...

پ.ن: شعر از حضرت حافظ.