شهید خدمت

مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضى نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظِرُ وَما بَدَّلوا تَبدیلًا

شهادت رئیس جمهور مجاهد و مردمی کشورمون جناب آقای رئیسی و همراهان شهیدش را به ملت انقلابی ایران تسلیت می‌گویم.

ان شاءالله نصیب ما هم بشود شهادت در میدان.

.

.

آن‌ها که شهادت برایشان افتخار است و شهادت‌طلبی را میراث ماندگار خود می‌دانند. در هیچ صحنه‌ای از تاریخ درمانده نخواهند شد و از هیچ حادثه‌ای هراس نخواهند داشت.

 

عذر تقصیر: اینجا را باید صبح زود می‌نوشتم. اما جایی بودم که متأسفانه امکانش نبود.

توجه، توجه - اطلاعیه

سلام خدمت عزیزان وبلاگی

یکی از موکب‌هایی که بیش از 10 سال تجربۀ خدمت در مراسم اربعین دارد، امسال برای تکمیل ظرفیت خادمین ، به بنده اجازه داده افرادی را که واجد شرایط هستند معرفی کنم.

محل خدمت این موکب، محدودۀ صحن حضرت فاطمۀ زهرا سلام الله علیها در نجف اشرف است. مدت خدمت  12 الی 13 روز تا عصر روز اربعین به وقت عراق خواهد بود.

شروط مهم این موکب عبارتند از:

• خدمت خادمین موکب 24 ساعته (شبانه روزی) است که در سه شیفت کاری نوبت بندی و اجرا می‌شود.
• خدمات این موکب مواردی مثل اسکان زائران، راهنمایی زائران، نظافت محوطه، نظافت سالن‌ها، نظافت سرویس‌های بهداشتی، جابجایی بار و کمک‌ به معلولین و سالمندان است که توسط مسئولین موکب مشخص و بین خادمین تقسیم کار می‌شود.
• حداقل سن خادمان 21 و حداکثر 55 سال خواهد بود.
• این موکب زیر نظر ستاد عتبات در عراق و توسط مسئول ایرانی انجام وظیفه می‌کند. اما چون در محدودۀ حرم و در محدودۀ حفاظتی است، کارت شناسایی مخصوص خادمین را ستاد عتبۀ امیرالمؤمنین صادر می‌کند.
• هزینۀ اتوبوس (رفت و برگشت) و هزینۀ لباس فرم بعهده خادمین است که امسال به مبلغ 3 میلیون تومان برآورد شده، اما اعزام موکب به صورت گروهی و متمرکز انجام می‌شود. (زیارت 3 ساعته حرم امام حسین علیه السلام نیز برای خادمین موکب فراهم است)
• با توجه به کمبود فضا در نجف اشرف و کثرت زائران اربعین و با عنایت به شرایط محیط  و گرمای هوا، حجم کار موکب بسیار بالا و تا حدودی دشوار است. لذا، داوطلبان خدمت باید از سلامت و توانمندی جسمی و روحی لازم برخوردار باشند.
• سایر شرایط، موقع ثبت نام به خادمین عزیز اعلام می‌شود.

***   ***   ***   ***

با توجه به شرایط  بالا و شرایط خاص ایام اربعین، اگر افرادی را می‌شناسید که مورد اعتماد و داوطلب خدمت در این موکب باشند. اسامی آن‌ها را از اول خرداد تا یک‌هفته با کامنت خصوصی به بنده اعلام کنید تا ترتیب معرفی و ثبت نام آن‌ها داده شود.

داوطلبان عزیز، برای ثبت نام باید به صورت حضوری در محل‌هایی که تا هفتۀ آینده مشخص می‌شود مراجعه و فرم مربوطه را تکمیل و امضاء کنند.

لطفاً اگر سئوالی در این باره دارید ابتدا بپرسید. بعداً شخص مورد نظرتون را معرفی کنید.

پیروزی کجاست؟

 

• دو جبهه حق و باطل، موضوع همیشگی دنیای انسان‌هاست و تقابل این دو جریان، لازمۀ رشد و ترقی حیات انسان‌ است.
• زندگی بشر هیچ‌گاه خالی از مبارزه نبوده، همچنان که در بعد مقامات معنوی نیز انسان‌ها همیشه با دشمنی به نام جهل و نفس مواجه هستند.
• حقیقت وجودی انسان‌ها همیشه در مواجهه با جریان غیرحق محک می‌خورد تا عیار وجودی انسان‌ها آشکار ‌شود.
• انسان‌ها یا باید در جبهۀ حق بدرخشند یا ناگزیر در جبهۀ غیر حق و در خدمت شیطان خواهند بود (بر اساس آموزه‌های دینی، انسان‌ها در این سیر تاریخی، گزینۀ سوم یا حد میانه‌ای برای انتخاب ندارند)
• یک سوی این جدال، پیامبران الهی و پیشوایان حق هستند که صبغۀ الهی دارند و سوی دیگر این جدال، قدرت طلبان ضد حق هستند که اهداف نفسانی و شیطانی دارند.
• جهادِ انسان‌های حق‌گرا، همیشه بر پایۀ انگیزه‌های وحیانی و با هدف دفاع از آرمان‌های الهی بوده و خواهد بود که نشانۀ بارز آن مظلومیت، صداقت، عدالت، انسانیت، محبت، اخوت و استقامت است.
• تاریخ اسلام و تاریخ معاصر، لبریز است از مجاهدت انسان‌های خداباور که در مسیر مبارزات حق‌طلبانۀ خود هماره رنج‌‌ کشیدند، داغ‌‌ دیدند، طعنه و تهمت شنیدند، مصیبت‌ چشیدند، مال باختند، آواره و بی‌خانمان و تیکه تیکه شدند و حتی زنده زنده در آتش سوختند، اما خود را نباختند و تا پای جان استقامت کردند.
• برای مجاهدان راه خدا، فتح و پیروزی هدف اصلی نیست، آن‌چه برای مجاهدان مسلمان، اصالت و موضوعیت دارد، مبارزه و استقامت در این راه است، نه هیچ چیز دیگر.
• خداوند در آیات متعدد قرآن، مجاهدان و مؤمنان را به پایداری و مقاومت تشویق می‌کند. اما چه در باب جهاد، چه در آیات مربوط به تبلیغ دین، چه در آیات مربوط به شرایط محاصره و تحریم و حتی در آیات مربوط به چالش‌های سیاسی و اجتماعی، هیچگاه روی فتح و پیروزی مجاهدان تأکید نمی‌فرماید!
• شاهد مثال قرآن است که مؤمنان و مجاهدان را به پایداری و استقامت در راه حق ترغیب می‌کند، از بهشت برای‌ مؤمنان می‌گوید، به آن‌ها بشارت نصرت و همراهی می‌دهد، حتی فرمول غلبه بر دشمن را برای مبارزان جبهه حق ترسیم می‌کند. اما وعدۀ پیروزی نمی‌دهد. چرا؟
• چون، آن‌چه در آموزه‌های دینی اصالت دارد، دفاع از حق و مقابله با جریان غیر حق است. انسان مسلمان هیچگاه برای پیروزی نمی‌جنگد. از منظر قرآن آن‌چه پیروز است و پیروزی‌اش باید گسترده‌تر شود، احکام خدا و شریعت اسلام است! اما پیروزی مبارزان و مجاهدان راه حق در این است که: 
  • حق را خوب بشناسند و در کنار حق بایستند.
  • موقعیت خود را بفهمند و از نیرنگ‌ دشمنان غافل نشوند.
  • متناسب شرایط دنیا صف‌آرایی خود را تقویت کنند.
  • توان دفاعی و رزمی خود را با سلاح و تکنیک و تاکتیک روز ارتقاء دهند.
  • در انجام وظیفه بکوشند و پای مشکلات و مصیبت‌های دوران مبارزه بایستند.

با این باور، انگیزه و تلاش اصلی‌ یاوران حق، باید اعتلای دین، ترویج ارزش‌های دینی و نهایتاً حاکمیت دین باشد و... تا ان‌شاءالله هنگامۀ فتح و پیروزی آخرالزمان و حکومت جهانی امام عصر عج‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف برسد و مستضعفان وارث زمین شوند.

بر این اساس است‌که  خداوند حتی یک بار هم نفرموده که فاتحان یا پیروز شوندگان را دوست دارد. اما مکرر فرموده است که صابران (استقامت کنندگان) را دوست دارد و به آنها وعدۀ کمک و همراهی و بهشت نیز داده است... البته گاهی وقت‌ها یاری خداوند طعم و مزۀ پیروزی دارد. اما، مؤمنان هوشمند می‌فهمند که مظاهر پیروزی، پیروزی نیست، بلکه نوعی سنگ نشان است برای اهل هدایت که راه را گم نکنند و گاهی هم به منزلۀ سنگ محک است که عیان و نهانِ مدعیانِ نوکیسه برملا شود!

سند قرآنی:

آیات مختوم به: وَاللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ - إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِین -  وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ  -  إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ –

برای مطالعه بیشتر در این 5 آیه نیز تأمل بفرمایید:

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ (سوره محمد. 7)

وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ  وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ   (انفال. 46)

وَکَأَیِّنْ مِنْ نَبِیٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّیُّونَ کَثِیرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَکَانُوا وَاللَّهُ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ (آل‌عمران. 146)

إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُمْ بِهِ وَذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ (سوره توبه. 111)

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِیکُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَمَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا قَلِیلًا مِنْهُمْ  فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ قَالُوا لَا طَاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ  قَالَ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُواللَّهِ کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ  وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ (بقره. 249)

حداقل جفنگ نگو!

از روزی که خیزش دانشجویی در آمریکا و اروپا علیه اسرائیل شروع شد، سوژه‌ای برای خودتحقیری و خود کم‌بینی نداشت. به همین دلیل چندروزی زبان به دهن گرفته بود و دیگه توان نظامی و دفاع موشکی خودمون را مسخره نمی‌کرد.. امروز اما طاقتش تاب شد و حس بهانه جویی و نفرت پراکنی‌اش دوباره گل کرد. گوشی‌اش را کنار گذاشت و گفت:

تلویزیون شده تکرار اعتراضات آمریکا... فقط بلدیم اعتراضات آمریکا رو نشون بدیم. اگه مَردید بگید چرا دانشجویان خودمون به خیابان نمیان. چرا دانشگاه‌های ما علیه اسرائیل اعتراض نمی کنن؟ چرا تب مبارزه با اسرائیل توی دانشگاه‌های ایران داغ نیست؟

بهش گفتم آخه آدم حسابی اگر یک نخود عقل توی کلّه‌ات بود می‌فهمیدی که هیأت حاکمۀ آمریکا و دولت‌های اروپایی دارن به اسرائیل کمک می‌کنن و چون حامی صهیونیست‌های کودک کش هستن، خون غیرت دانشگاهی‌هاشون به جوش آمده، دارن اعتراض می‌کنن به سیاست دولت‌هاشون تا از حمایت اسرائیل دست بردارن. دارن محکوم می‌کنن حکومت‌هاشون رو که شریک ظلم صهیونیست‌ها نباشند. دارن به دولت‌هاشون می‌گن که سرمایه کشورشون را برای نسل کشی فلسطینی‌ها هزینه نکنن. اما، توی ایران،  دانشجوها بیان چی بگن؟ بیان به چی اعتراض کنن؟ بیان بگن چرا ایران از اسرائیل حمایت می‌کند؟!!

آخه آدم حسابی! اگه نمی‌خوای بیداری دنیا علیه اسرائیل را باور کنی، اگه دوست نداری سیاست کشورت رو تحسین کنی! حداقل جفنگ نگو و چرت و پرت نباف!

چایخانه باغ رضوان.

از روز پنجشنبه 6 اردیبهشت تا یک شنبه 9 اردیبهشت در چهار نوبت متوالی از ساعت 5 صبح تا 11:30 ظهر، همراه موکب علی‌بن ابیطالب، خادم زائران آستان مقدس امام رضا علیه السلام بودم (در چایخانه باغ رضوان)

خدا قبول کند با کلی برنامه‌های خوب و معنوی به یاد دوستان و همراهان عزیز وبلاگی بودم و سبدی از خوبی‌ها را برای‌تان آرزو کردم

ان‌شاءالله به زودی روزی شما باشد...

مشهد الرضا مشرف شدید، بعد از هر بار زیارت حتماً به چایخانه‌هایش بروید و چای و دمنوش‌هایش را به تبرک نوش بفرمایید.

مالک اشتر- صورتی‌ها- بمب اتم

امروز روی وایت برد نوشته بودم:

گاهی وقت‌ها یک بسیجی یا سپاهی یا فرماندۀ ارتش می‌تواند در ردیف مالک اشتر یا حتی بالاتر از مالک باشد.

پرسیدند مگر می‌شود؟

گفتم در نظامات دینی یا نظام سیاسی متکی بر دین، اطاعت از رهبر در این نیست که فقط خوب حمله کنی یا سلحشورانه بجنگی! سربازی در رکاب رهبر فقط کشتن یا کشته شدن نیست. سرباز بودن به این است که در صحنۀ کارزار، هم جنگاور خوبی باشی و هم جگر نجنگیدن داشته باشی. سرباز خوب کسی است که به وقتش آمادۀ فریاد باشد و به وقتش نخ و سوزن بردارد و دهانتش را محکم بدوزد! در غیر این صورت پای اطاعت پذیری‌اش می‌لنگد.

سئوال شد مگر نجنگیدن هم جگر می‌خواهد؟

گفتم بله! برای مردان جنگی گاهی نجنگیدن سخت‌تر از جنگیدن است و برای سخنوران هم سکوت کردن، گاهی سخت‌تر از فریاد است.

پرسیدند حالا رابطۀ این بحث با مالک اشتر چیه...

ماجرای جنگ صفین را برای‌شان گفتم که مالک اشتر در چندقدمی خیمۀ معاویه بود و فقط چنددقیقه‌ فاصله داشت تا افتخار کشتن معاویه را از آنِ خود کند و پیروزی را برای سپاه مولایش رقم بزند. علی علیه‌السلام برایش پیغام داد تا دست از جنگ بردارد. اما مالک که پیروزی را نزدیک می‌دید، در وهلۀ اول گوش نکرد. امام بار دوم پیکش را فرستاد با این مضمون که اگر می‌خواهی علی را زنده ببینی جنگ را رها کن!

و مالک با این پیغام، جنگ را با همۀ امتیازاتش رها کرد و پیروزی را به معاویه واگذاشت...

گفتم ربط این موضوع با مالک اشتر در این است که اِعلان سیاست‌های جنگ از اختیارات رهبری است. همان قدر که جنگ با صهیونیست‌ها برای من و شما شیرین است، برای رهبری هم، جهان اسلام و جبهه مقاومت و بیداری ملت‌ها مهم است و جمع بین این ها الزاماتی دارد که نوعاً از تشخیص من و شما خارج است.

با این توضیح، بسیجی یا سرباز خوب باید چشمش به اشارۀ رهبر باشد. اگر امر به خویشتن‌داری کرد و اگر وعدۀ تنبیه متجاوز داد، برای حضرت آقا چند و چون نسازد. نگوید چرا دیر شد؟ چرا نشد؟ چرا این‌جور، چرا آن طور. یا اگر رهبری، تحت فشار جاهلان و احمق‌های زمان و یا به هر دلیل دیگری تصمیم دیگری گرفت و مثلاً تاکتیک یا زمان جنگ را تغییر داد، سرباز نباید چون و چرا کند و بگوید پس کو؟ چی شد اون وعده‌ها و تهدیدها؟!

با این حساب اگه این روزها از صورتی‌ها سرزنش شنیدید یا چهارتا سلبریتی بی‌غیرت تیکه پراندند و اگر بعضی آدم‌های لاف‌زن و خودتحقیر، حرف مفت زدند، زود از کوره در نروید، شرمنده نشوید، خودتون و داشته‌هاتون را زیر سئوال نبرید، رهبرتون را توی تنگنا قرار ندهید، در چنین شرایطی آرام باشید، به حقانیت راهتون افتخار کنید و از خدا فاصله نگیرید. نمیگم از بددهنی احمق‌ها غمگین نشوید، نه! غمگین شدن عیبی ندارد. اما، قهر نکنید، مأیوس نشوید و چون و چرا نداشته باشید. بگویید هرچی رهبرم بگه درسته. رهبر اگر گفت بمب هسته‌ای حرامه، فوراً بپذیرید و اگر دستور داد بمب هسته‌ای بسازید، درنگ نکنید. نگویید چرا دیروز حرام بود و امروز مجازه!

من و شما اگر این قاعده را پبپذیریم، دیگه فرقی نداره که در سال 37 هجری شمشیرزن جنگ صفین باشیم یا بسیجی سیدعلی در سال 403 شمسی! با این دست‌فرمان هرجا که باشیم مالک اشتر علی خواهیم بود... ... ... ...

دیشب در تقویم زندگی ما

شب‌های زیادی بود که بعضی دوستان ما به خاطر مصیبت‌های غمبار مردم غزه خواب و قرار نداشتند.

و دیشب هم تقویم زندگی ما با التهاب و بیقراری ورق خورد، با این تفاوت که بی‌خوابی دیشب ما با شادی و شعف همراه بود!

 

+ نوشته بودم که حمله به سفارت ایران در سوریه، آغاز یک تحول در روند نابودی رژیم صهیونیستی خواهد بود. اما نه با واکنش‌های شتابزده. بلکه با پاسخ هوشمندانه و حساب شده. ان‌شاءالله این حمله آغاز خوبی باشد برای ادامهٔ کار..

++ دم بچه‌های سپاه و ارتش جمهوری اسلامی گرم. دل ما را شاد کردند.

 

پ.ن: چندروزی هست که حسابی درگیر کارهای خاص هستم و به روزشده‌های شما را نخوندم. ان‌شاءالله به زودی می‌خوانمشان.

این، قضیّه است.

«تلک قضیه» نام یک ترانۀ است به زبان عربی از مصطفی ابراهیم به خوانندگی «امیر عید» در حمایت از جهاد مقدس فلسطین و غزه که بین ملت‌های مختلف اروپایی و مخصوصاً در بین مردم عرب زبان دنیا حسابی طرفدار پیدا کرده است. گفته‌اند که این ترانه در ششمین دورۀ چشنوارۀ فیلم الجونه کشور مصر اجرا شده.

این ترانه با توجه به مضمون پرمغز و تدوین مستند و بسیار جذابی که دارد، به خوبی توانسته است ذهن ملت‌های جهان را متوجه فاجعه بزرگ انسانی در غزه کند و به عنوان یک نماد هنری اثرگذار در لید آثار کلامی مقاومت جای بگیرد.

اما این ترانۀ بسیار زیبا و اثرگذار متأسفانه در رسانه‌های نوشتاری فارسی زبان داخل ایران، باسلیقه‌های مختلف و پر از نقص و اشکال و بلکه به شکل نارسا و غیر هنری ترجمه و زیرنویس شده است که از جذابیت و اثرگذاری لازم برخوردار نیست.

با این همه، از بین ترجمه‌های زیرنویس فارسی، یک اثر بیشتر از بقیه زیرنویس‌ها به دل می‌نشیند که من مترجمش را نمی‌شناسم. اما معتقدم که این ترجمه کنندۀ محترم ذوق و تخصص بیشتری نسبت به بقیه مترجم‌ها به خرج داده و در مجموع زیرنویس بسیار خوبی از کار درآمده است.

از نظر من تمام فراز‌های این ویدئو جذاب و اثرگذار است اما جان کلام در تیکۀ آخر این ترانه نهفته است که می‌گوید:

• به دنیای دروغگو نشان بده
• که مسیر آزادی از کدام سو است
• و از کجا تانک‌ها به جنگ می‌آیند؟
• ... مهم نیست که دنیا چه می‌کند
• تو آزاده بمیر و در ذلت زندگی نکن.
• و الهام‌بخش نسلی پس از نسلی دیگر باش
• و به آنها یاد بده
• که چگونه برای این قضیه زندگی کنند و بمیرند
• و بگو از چه کسی بخواهند که این کشتار را محکوم کند؟
• آخه چه ارزشی دارد محکومیتی که در سلاخ خانه‌ها می‌گذرد؟
• محکوم کردن آنها، قدرت باروت را کم نمی‌کند
• و نمی‌تواند صبح را برگرداند.
• ... این یک مساله است و این یک مبارزه است
• و این‌جا مبارزه در جریان است.

 شما هم  اگر مایل هستید ببینید و بشنوید سری به این‌جا بزنید

 

 

شاید دیگر نبینیم!

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: همانا از سوى پروردگار شما در طول عمرتان نسیم‌هایى مى‌وزد، پس خود را در معرض آن‌ها قرار دهید، تا نسیمى از آن نَفَحات به شما بوزد و پس از آن هرگز به شقاوت نیفتید.

جلال‌الدین محمد بلخی این حدیث شریف را در مطلع یکی از مثوی‌های معروف خود آورده و در بیت چهارمش یک توصیه زیبا به مخاطب کرده است. استناد به این حدیث شریف با مثنوی ملای رومی برای مناسبت روز قدس استثنایی امسال، خالی از لطف نیست. چون مثل فردا را شاید دیگر نبینیم و شاید فرصت فردا، دیگر برای ما تکرار نشود. فرصتی برای حمایت از مظلوم با استشمام عطر شهیدان مقاومت:

• گفت پیغامبر که نَفحَت‌های حق
• اندرین ایام می‌آرد سَبَق
• گوش و هش دارید این اوقات را
• در رُبایید این چنین نفحات را
• نفحه آمد مر شما را دید و رفت
• هر که را می‌خواست جان بخشید و رفت
• نفحهٔ دیگر رسید آگاه باش
• تا ازین هم وا نمانی خواجه‌تاش

* قال رسول‌الله. صلی الله علیه وآله و سلم: إنّ لِرَبِّکُم فی أیّامِ دَهرِکُم نَفَحاتٍ، فَتَعَرَّضُوا لَهُ لَعَلَّهُ أن یُصِیبَکُم نَفحَةٌ مِنها فلا تَشقَونَ بَعدَها أبدا .

 

پ.ن:

1. می‌خواهم فردا، ان‌شاءالله جزو اولین‌ها باشم برای حضور در میدان فردوسی تا دانشگاه تهران
2. می‌ترسم از آه مظلومی که جز خدا کسی ندارد.

 

پویش موفق یک وعده غذا

امروز 187 روز از ماجرای غزه می‌گذرد. در این 187روز، ماجراهای زیادی علیه مردم غزه اتفاق افتاد. ماجراهای بسیار تلخ و غیر انسانی که دل هر انسان آزاده‌ای را واقعاً به درد می‌آورد. اما در همین مدت آدم‌ها و حکومت‌هایی بودند که خیلی ساده و بی تفاوت از کنار ماجرا گذشتند و حتی خم هم به ابرو نیاوردند. بدتر از این، افراد و حکومت‌هایی بودند که نه تنها برای مظلومیت زن‌ها و کودکان آواره و گرسنۀ غزه و فلسطین اشکی نریختند، بلکه از جنایت‌های صهیونیست‌ها حمایت‌های مالی، سیاسی، رسانه‌ای و نظامی هم کردند...

در بلاگستان خودمون هم، متأسفانه بلاگرهایی داشتیم و داریم که با قلمشون و نظر‌شون در تضعیف روحیه مقاومت و تقویت صهیونیست‌ها چیزی کم نگذاشتند و تا تونستند به صورت مستقیم یا با نیش و کنایه، به سمت مردم مظلوم غزه  توهین و تحقیر حواله  کردند و حتی یک بار هم حاضر نشدند ویرانگری و کودک کشی صهیونیست‌ها را محکوم کنند...

اما در شرایطی که امکان حضور در کنار مردم غزه برای ما فراهم نیست و هیچ‌جوره نمی‌تونیم در کنارشون باشیم، در شب ولادت کریم اهل بیت به فکر افتادم که بخش بیشتری از وقت و کار روزانه‌ام را برای کمک مالی به مردم غزه مصرف کنم. با همین انگیزه همراه با جمعی از آشنایان کاری را شروع کردیم که بحمدالله خیلی خوب استقبال شد و تقریباً به یک پویش ملی تبدیل شد که امیدوارم همچنان ادامه دار باقی بماند.

اما، ما برای استارت کار، اول از خودمون شروع کردیم. به این صورت که هرنفر مبلغ قابل توجهی را به حساب مخصوص واریز کردیم و قرار است ان‌شاءالله تا پایان وضعیت اضطرار، این کمک‌ها ادامه دهیم. من هم با توجه به استطاعت خودم تا پایان جنگ غزه برای هر روز، یک وعده غذای ساده را قبول کردم که با احتساب کمترین قیمت به 50 هزار تومان رسیدم. با همین حساب، برای 180 روز مقاومت مردم غزه 9 میلیون را یک‌جا واریز کردم و از حالا به بعد هم قرار است روزانه 50 تا 60 هزار تومان به حساب واریز کنم.

نکتۀ مهم:

استدلال من در این پویش این بود که بالاخره جنگ غزه هم مثل خیلی دیگر از حوادث عالم یک روزی تمام می‌شود. اما ما می‌مانیم و فرصت‌های از دست رفته که دوست ندارم فردای جنگ که یقیناٌ به نفع جبهه مقاومت رقم می‌خورد؛ پیش خدا و وجدان انسانی‌ام شرمنده شهیدان و زنان و کودکان بی گناه غزه باشم. به خودم گفتم: درسته که این کمک‌ها چندان قابل توجه نیست، اما این حداقل کاری است که من مسلمان در شرایط حاضر می‌توانم انجام دهم. پس سزاوار نیست که فرصت را از دست بدهم و نقشی در این ماجرا نداشته باشم.

پست مشابه و مرتبط: این جا

پ.ن:

1. شما هم اگر بخواهید می‌توانید بانی خیر باشید و در محدودۀ فامیل یا همکاران و آشنایان خود، چنین پویشی را دنبال کنید.
2. ماجرای حمله به کنسولگری ایران در سوریه را آغاز یک تحول جدید به نفع جبهه مقاومت می‌دانم که پاسخ مدبرانه و هوشمندانه را می‌طلبد نه واکنش‌های شتابزده و احساساتی را!

 

از حرف‌های تلخ!

چند روز قبل در جمع بعضی اهالی فرهنگ و رسانه بودیم. طبق معمول پاره‌ای بحث‌های شاذ مطرح شد که این روزها جزو معضلات منتسب به بعضی حضرات مسئله ساز است. بنده هم از باب آسیب شناسی موضوع، حرف‌هایی زدم که اگرچه برای بعضی‌ها تلخ و گزنده بود. اما در مجموع مقبول افتاد و خودش شد سرفصل یک بررسی کارشناسانه برای ارائه.

فقط چکیده‌ای قلیل از مقدمۀ حرف‌هایم:

• از وقتی حوزه‌های خلق‌السّاعه با مدیریت مستقیم و غیر مستقیم فلان روحانی منصب دار دولتی یا با تولیت فلان آیت‌الله اخلاقی‌نما و فلان روحانی‌ ناآزموده و ساده‌اندیش یکی پس از دیگری تأسیس شدند؛
• از وقتی پای شرکت‌های تجاری و پای مؤسسات انتفاعی به این قبیل حوزه‌های بدلی باز شد،
• از وقتی منافع طرح‌های اقتصادی خرد و کلان و درآمدهای تکلیفی و مساعدت‌های تبصره‌ای را به شهریه طلاب حوزه‌های بالاشهری تزریق کردند،
• از وقتی که برکت موقوفات و نذورات و وجوهات مردمی از سفرۀ سیادت و سادگی طلاب تازه به دوران رسیده رخت بر بست؛

از همان موقع تولیت‌های تعلیم و تربیت در حوزه‌های دینی خلق الساعه، آلوده به آفت شد و رفته رفته اساتید بی مایه و مدیران بی پایه، در فرایند درس و بحث و اخلاق، دقت را فدای سرعت و تهذیب را فدای مواجب نو ترکیب کردند! بعد هم برملا شدن آثار تخریبی و فسادهای مالی جورواجور و حرف‌های دشمن پسند و حضورهای بی تأثیر و فتواهای شاذ و بعضی چیزهای بی‌ربط دیگر...

و از همان وقت بود که پدیدۀ ظاهربینی در برخی دانش آموختگان به ظاهر معمم رواج یافت و دیوار پارسایی‌شان فرو ریخت و دیگر زیِّ طلبگی برازندۀ شأن و منزلت آن‌ها نبود!

 

پ.ن:

1. یک نامۀ سرگشاده نوشته بودم خطاب به آقای صدیقی. اما بنا به مصلحتی فعلاً از انتشارش در وبلاگ صرفنظر کردم و گذاشتم بماند برای بعد.
2. پیشنهاد بعضی خوبان این است که آقای صدیقی از سمت خطیب موقت جمعه تهران استعفا دهد. اما کسانی هم هستند که معتقدند ایشان با این اقدام نابخردانه به خودی خود از همۀ سمت‌هایش معزول است. چه اعلام بشود، چه اعلام نشود...

به پاس غزل‌های چشم تو...

از شعر شاعران جدید با موضوع مهدویت که من خیلی دوستش دارم:

 

عشق از من و نگاه تو تشکیل می‌شود

 گاهی تمام من به تو تبدیل می‌شود

 

 وقتی به داستان نگاه تو می‌رسم

 یکباره شعر وارد تمثیل می شود…

 

 ای عابر بزرگ که با گام‌های تو

 از انتظار پنجره تجلیل می‌شود

 

 تا کی سکوت و خلوت این کوچه‌های سرد

 بر چشم های پنجره تحمیل می‌شود

 

 آیا دوباره مثل همان سال های پیش

 امسال هم بدون تو تحویل می‌شود؟

 

 بی‌شک شبی به پاس غزل‌های چشم تو

 بازار وزن و قافیه تعطیل می‌شود

 

 آن روز هفت سین ارغوانی بهار

 موعود! با سلام تو تکمیل می‌شود...

 

پ.ن:

1. در مصرع اول بیت آخر، واژۀ اهورایی صحیح است که من به دلیل خاصی واژۀ ارغوانی را جایگزین کرده‌ام
2. شعر از خانم زهرا بیدکی عزیز...

 

بیایید دست به دعا برداریم..

بیایید مردم مظلوم فلسطین و غزه را از خودمون و مثل خودمون بدونیم و در شرایط گرسنگی و آوارگی، کمی در رنج‌هایشان سهیم باشیم. بیایید در لحظه‌های لطیف سحر و در دقیقه‌های شوق انگیز افطار برای پیروزی‌شان دعا کنیم. ما که جز کمک‌ نقدی و کمک‌های هلال احمری کار دیگری ازمون ساخته نیست، حداقل بتونیم با دعای خیرمون کنارشون باشیم...

 

... و بیاییم تا فرصت داریم سایۀ لطف پدران و مادرانمان را قدر بدانیم و آنها را از خود نرانیم. برای باباهای دست شسته از دنیا و برای مادران پرکشیده به آسمان نیز دست به دعا برداریم و برایشان غفران و رحمت و نور بخواهیم! مطمئنم که خدای بنده نواز، دست رد به سینۀ ما نخواهد زد

 

 به قول جناب حافظ:

• به صفای دل رندان صبوحی زدگان
• بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند

و به قول جناب مولوی:

• گوید بگو یا ذا الوفا اِغفِر لِذَنبٍ قَد هفا
• چون بنده آید در دعا، او در نهان آمین کند...

 

دوگانۀ بودگی و آسودگی.

در مسیر انتظار، باید علَمِ علم را برافرازیم. باید چراغ بصیرت را بیفروزیم و باید جسم و جانمان را آن قدر در کورۀ حوادث بگدازیم و زیر پتک ابتلائات زمانه صیقل دهیم تا در برابر دوگانۀ بودگی و آسودگی، پای انتخابمان لنگ نزند و در دوراهی مصاف و انصاف نام پایداری‌مان پایدار بماند...

*** *** ***

دیروز مهمان جمعی از دوستان وابسته به جبهه پایداری بودم. وقتی وارد جمع‌شان شدم، دسته جمعی صلوات فرستادند!! البته منظور بدی نداشتند. قصدشان فقط ابراز خوشحالی از پیروزی نامزدهای انتخاباتی‌شان بود :)) در این جلسه دنبال این بودند که از طریق طوفان فکری برای اهداف نمایندگان منتخب جبهه پایداری‌ برنامه‌ریزی یا سیاستگذاری کنند!! طبق معمول از من هم در این باره نظر خواستند. منم اگرچه مایل به اظهار نظر در این جمع نبودم اما با اصرار یکی از خوبان، کلی حرف‌های خوشایند و ناخوشایند براشون زدم. و آخر کار بهشون گفتم: سالی که نکوست از بهارش پیداست و گفتم با شناختی که من از شما و بزرگانتان دارم، مطمئنم که اگر با این دست فرمان جلو بروید و اگر حسابتان را از عناصر کم مایه و بی مایه مثل (...) جدا نکنید؛ نه تنها نمی‌توانید گُلی به سر نظام بزنید، بلکه کشتی تحول خواهی‌تان را خیلی زود در باتلاق تندروی‌تان زمینگیر خواهید کرد...

آرایشگاه و انتخابات.

دیشب داخل آرایشگاه مردانه در یک جمع نامتجانس بودم. طبق معمول در بارۀ انتخابات حرف می‌زدند و می‌گفتند که انتخابات‌های ما حکومتی و‌ فرمالیته است و رأی مردم هیچ تآثیری ندارد. چون نتیجه‌اش از قبل معلوم است و هرکس را که خودشان بخواهند رأی می‌آورد... اون‌جا فقط من یکی مخالف بودم که لازم بود سکوت نکنم و در مقام دفاع چیزی بگویم. اما مجبور شدم فقط براشون چندتا شاهد مثال بیاورم تا حرفم را باور کنند.

بهشون گفتم: اتفاقاً آزادترین و حقیقی‌ترین انتخاب ها در کشور ما انجام می‌شود. نمونه اش همین انتخابات روز جمعه که آقای صادق لاریجانی بعنوان هم‌لباس رهبری، از جنس خود رهبری، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با حکم رهبری، عضو سابق فقهای شورای نگهبان با حکم رهبری، رئیس قوۀ قضاییه اسبق با حکم رهبری، عضو مجلس فعلی خبرگان، برادر رئیس سابق مجلس شورای اسلامی و بالاخره چهره مشهور و معروف کشور که اصالتاً مازندرانی است و در مازندران هم کاندیدای خبرگان شد، اما دیدیم که رأی نیاورد و فرد دیگری انتخاب شد، یا مثلاً آقای نوبخت و باهنر، هر دو جزو افراد مشهور و مقبول از دوجناح متفاوت بودند یکی رفت کرمان و اون یکی رفت رشت کاندیدا شد، اما دیدید که هیچ‌کدام رأی نیاوردند، نفر چهارم آقای مصطفی پورمحمدی، وزیر اسبق کشور، وزیر اسبق دادگستری، رئیس سابق سازمان بازرسی کل کشور و دبیر جامعه روحانیت مبارز تهران، اما دیدیم که افراد جناح ایشان رأی آوردند ولی خودش برای خبرگان رأی نیاورد.... به نظر شما کجای این انتخابات مهندسی و فرمایشی و نمایشی است؟ آیا این نمونه‌ها کافی نیست که باور کنیم انتخابات در ایران واقعی و آزاد است؟ بهشون گفتم با این شواهد روشن اگر خواستید تهمت بزنید، بزنید. اما جواب خدا را هم باید بدهید.

هیچ‌کدومشون هیچی نگفتند اما قیافۀ همه‌شون دیدنی بود...

به خاطر بیم از گذشته

بحمدالله انتخابات تمام شد و مهمترین رکن آن که امنیت بود، علیرغم تهدیدهای ضد امنیتی داعشی و غیر داعشی به خیر گذشت. مشارکت مردم نسبتاً در حد رضایت بود. البته روسیاسی به ذغال ساکتین و تحریم گران انتخابات خواهد ماند. همانطور که شرمساری به چهره معاندین خارج از کشور مانده است.

و اما، تا آغاز فعالیت مجلس دوازدهم سه چهارماهی فرصت باقی مانده است. پس هنوز برای تبریک گفتن و دعا کردن و امثال این چیزها وقت بسیار داریم. اما خالی از لطف نیست که از همین الآن برای رئیس و نمایندگان مجلس آینده آرزوی موفقیت و سرافرازی داشته باشیم!

از این جهت با توجه به شناختی که از بعضی منتخبان جدید دارم، دعا می‌کنم که نمایندگان منتخب به خاطر آن‌چه به دست آورده‌اند مغرور نشوند، از جنجال‌آفرینی در مجلس بپرهیزند و در مسیر قانونگذاری و ادای وظیفۀ نمایندگی، مثل گذشته دچار افراط‌گرایی سیاسی و رفتارهای رادیکالی نشوند و البته دقت داشته باشند که به بهانۀ تعمیق روابط و تعاملات حزبی و سیاسی، به روزمرّگی و ندانم‌کاری های فرصت‌سوز هم گرفتار نشوند و مآلاً به‌جای هزینه‌تراشی و حاشیه‌سازی های مخرب، به فکر اقدامات اساسی و ماندگار برای این ملت باشند. فعلاً همین.

تبارشناسی اصلاح طلبان، چیستی اصولگرایان+ انتخابات

چند روزی حسابی سرگرم سیاست بودم و کلی نشست و گفتگو با جریانات سیاسی داشتم. بخشی از این گفت وگوها به خواست خودم بود، بعضی هم به دعوت گروها یا لیدرهای رسانه‌ای آن‌ها بود.

امروز، با اصرار یک دوست غیر افراطی اصلاح طلب به یک جمع تقریباً افراطی این جریان دعوت بودم که البته مشابه من افراد دیگری هم در این جمع بودند. در انتهای برنامه مدیر جلسه از مدعوین خواست تا بی تعارف و بدون ملاحظه نظرشان را در بارۀ اصلاح‌طلبان بنویسند. من هم تعریف زیر را نوشتم و دادم خدمتشون:

تبارشناسی اصلاح ‌طلبان؛

مدعیان ضعیف‌النفس، وقتی در مسیر آرمانگرایی دچار اغوا می‌شوند، از وظیفه‌مندی انسانی به طویله‌مندی حیوانی تغییر جنسیت داده و شخصیت مسخ شدۀ خود را در زیست‌بوم جدیدی به نام چراگاه اصلاحات جشن می گیرند...

*********

و حالا اصل مطلب: این نظر قطعی و غیرقابل تغییر بنده است در بارهٔ اصلاح‌طلبان. اما اجازه بدید با کمی تخفیف در بارۀ جریان اصولگرایی هم چیزی برای خودم و شما بنویسم:

راستش را بخواهید سیر تا پیاز جریان‌های اصولگرایی را می‌دانم. حَسَب و نسب خیلی‌هاشون را می‌شناسم، از کارآیی و ناکارآمدی شان خبر دارم و خلاصه چیستی و کیستی آدم‌های این جناح را می‌دونم . به همین دلیل برام فرقی نداره که نامزدهای این جناح توی لیست مبنا باشند، یا شانا، یا اُمناء یا شورای وحدت یا ‌شورای ائتلاف یا جهادگران و یا هر عنوان دیگر. به نظر من، این جریانات و انشعابات آن اگرچه با اصلاح‌طلبان قابل قیاس نیستند؛ اما همه‌شون سر و ته یک کرباسند. در پاکی و بی‌باکی بعضی از شخصیت‌هاشون تردیدی ندارم، ولی عموماً حرفشون با عملشون یکی نیست. ضمن این که اصولگراها نوعاً بدون برنامه و تشکیلات ناپذیرند و همیشه باری به هر جهت کار می‌کنند. (مخصوصاً پایداری‌های ناپایدار) کم و بیش آدم‌های مفتخور و بی خاصیت، افراد قدرت‌طلب و بعضاَ آدم‌های آفتابگردانی هم در بین آنها دیده شده است. خلاصه این که حضرات اصولگرایان عادت دارند که یله و رها باشند و به مرام حزبی و تشکیلاتی تن ندهند. ‌

با این وجود، شرکت در انتخابات یک وظیفه مهم و یک فریضۀ سیاسی است.‌‌ به همین دلیل وظیفۀ بعدی ما این است که از بین همین افراد، خوب‌ترین‌ها را به مجلس بفرستیم.

 

+ بنده قصد ندارم نامزد خاصی را معرفی ‌کنم. فقط توصیه می‌کنم خودتون را مجبور نکنید که حتماً به اسامی مندرج در یک لیست رأی بدهید. بلکه مطالعه کنید، پرس و جو کنید و بر اساس تحقیق و مشورت، از بین نامزدهای موجود، به سالم‌ترین و بی غل و غش‌ترین افراد حاضر رأی بدهید -چه در لیست الف باشند یا در لیست ب- فقط کاری کنید که نزد خدا و وجدان خودتون برای انتخابتون حجت داشته باشید. خودم تا امروز 18 نفر از نامزدهای مورد نظرم را از بین سه لیست جدا کردم و ان‌شاءالله بقیه‌ش را هم از همین سه لیست انتخاب خواهم کرد.

 

++ وقتی هم که رأی دادیم این جور نباشد که تا آخر سنگ حمایت از آنها را به سینه بزنیم. چون جانبداری بیجا و تعصب بیمورد نسبت به نماینده مجلس یا رئیس جمهور و یا هر مسئول دیگری، اساساً با آزاداندیشی و حقیقت ‌طلبی منافات دارد. اصولاً دفاع غیر حق از یک مسئول بدون توجه به عملکرد آن فرد، شأن و شخصیت و اعتبار اخلاقی و دینی انسان را خدشه دار می‌کند... پس باید مراقب باشیم.

سیبل نشانه‌گیری داعش

در نظام سیاسی مردم سالار، برگزاری انتخابات، به معنی داغ کردن تنور منازعات و مناقشات یک عده لات و گُنده‌لات نیست.. بلکه مشارکت در انتخابات، مباهات یک ملت است که برای کشور،  امنیت و افتخار به بار می‌آورد و برای امروز و فردای این خاک، اعتبار و اقتدار می‌آفریند.

این روزها دندان طمع گرگ‌های داعشی برای جویدن گلوی ایرانی‌های آزاده از همیشه تیزتر است. داعشی‌های زخم‌خوردهٔ دیروز، با حمایت مالی آمریکا و انگلیس و اسرائیل، از روزنۀ انتخابات، امنیت ملت را نشانه رفته‌اند... خدا کند برج و باروی امنیت این مرز و بودم با بی‌تفاوتی ما تَرَک بر ندارد...

بچّه شیعه‌ها

به یقین رسیده‌ام که بچه شیعه‌های ایرانی آن‌قدر اهل کیاست و سیاست هستند که می‌توانند در عصر شبهه‌ها و فتنه‌های رنگارنگ، دسیسه‌ها را خوب بشناسند و در زمین بدخواهان به نفع بیگانگان بازی نکنند...

 

+ انتخابات نه فقط یک حق شخصی، بلکه یک وظیفۀ اجتماعی است.

++ چه خوب است انسان بی مسئولیت و ایرانی بی تفاوت نباشیم.

شبکه‌های ماهواره‌ای و انتخابات!

خلاصه و فهرست‌وار:

این روزها کلیدواژه‌های پرتکرار که از طریق شبکه‌های معاند در فضای مجازی پمپاژ می‌شود، رنگ و بوی انتخاباتی دارد. مثل «انتخابات آزاد» ، «تحریم انتخابات»، «مهندسی انتخابات» و... که به اسم اظهارات گروه‌های اپوزیسیون به خورد مردم می‌دهند. چند نمونه‌اش را بخوانید:

• ادعای مهندسی انتخابات توسط شورای نگهبان با هدف خالص‌سازی مجلس آینده (توسط بی بی سی)
• تحریک اهل سنت برای عدم شرکت در انتخابات (شبکه تلویزیونی کلمه)
• القای این نکته که برگزاری انتخابات توسط نظامیان مدیریت می‌شود (شبکه تلویزیونی کلمه)
• القای این باور که حکومت می‌خواهد ناامنی مصنوعی ایجاد کند تا مردم وادار شوند برای ایجاد امنیت در انتخابات شرکت کنند (صدای آمریکا)
• حمله به اصلاح‌طلبان میانه‌رو مثل علی افشاری به خاطر مواضع ضد صهیونیستی‌ او و ترغیب هوادارانش به مشارکت در انتخابات اسفندماه (صدای آمریکا)
• حمایت از مواضع ضد انتخاباتی برخی افراد سیاسی و عناصر تجزیه طلب (اکثر شبکه‌ها)
• دیکتاتور دانستن نهادهای نظارتی انتخابات و نمایشی خواندن انتخابات (صدای آمریکا)
• بی انگیزه معرفی کردن مردم برای مشارکت در انتخابات (بی بی سی فارسی)
• زیر سوال بردن سلامت انتخابات در ایران و پیشنهاد برگزاری انتخابات با نظارت سازمان‌های بین‌المللی (شبکه تلویزیونی کلمه)

این شبکه‌ها، علاوه بر نشر اخبار جعلی و تحلیل‌های ضد انتخاباتی، یک سری تهدیدات نرم را هم به شکل زیرکانه علیه انتخابات و مردم آغاز کرده‌اند که فقط به چند نمونه‌اش اشاره می‌کنم:

• ترساندن مردم از رفتن به پای صندوق­های رأی با ترفندهای مختلف.
•  مظلوم‌ جلوه دادن برخی جریانات مخالف انتخابات در داخل کشور (اپوزیسیون سازی)
• از مرجعیت انداختن رسانه ملی در خصوص اخبار مربوط به انتخابات.
•  افشای حریم خصوصی و تخریب شخصیت بعضی از داوطلبان انتخابات. و... و...

 

+ با نزدیک شدن به زمان انتخابات فکر کردم مفید باشد برای بعضی‌ها.