فرقی نیست در نماز باشی یا به شراب!

وقتی شهید راه حق و باطل نیستی؛ فرقی نیست که در نماز باشی یا به شراب...

در تاریخ کربلا مشهور است که امام حسین علیه‌السلام در موسم حج بود. اما بعد از مراسم روز عرفه، بقیه مناسک حج را ناتمام گذاشت و روانۀ کربلا شد. در چرایی این تصمیم و دلیل ناتمام گذاشتن این مناسک عظیم، بعضی از صاحب‌نظران توضیحاتی داده‌اند. اما در این میان دکتر علی شریعتی یک نگاه بسیار زیبا و متفاوت دارد که به نظر من بسی خواندنی‌ست. او می‌گوید:

در آن لحظه که حسین علیه‌السلام حج را نیمه‌تمام گذاشت و آهنگ کربلا کرد، بقیۀ کسانی که در غیبت امام، به طواف خود، ادامه دادند، مساوی هستند با کسانی که در همان حال، بر گرد کاخ سبز معاویه در طواف بودند... ... ... حسین علیه السلام می‌خواهد با حضورش این پیام را به همه انسان‌ها بدهد که وقتی در صحنه نیستی، وقتی از صحنه حق و باطل زمان خویش غایبی، هرکجا که خواهی باش! وقتی در صحنه حق و باطل نیستی، وقتی که شاهد عصر خودت و شهید حق و باطل جامعه‌ات نیستی، هرکجا که می‌خواهی باش، چه به نماز ایستاده باشی، چه به شراب نشسته باشی، هر دو یکی است. (برگرفته از کتاب شهادت مجموعه آثار ۱۹)

و حالا رابطۀ سلبی این برداشت و تاریخ غزه عزیز با یک رباعی:

تا سنگر غزه خالی از غیرت ماست
در هیئت ما سینه‌زنی باد هواست
گیسوی زنانِ غزه خون‌آلود است
یاران علی را چه شده؟ مرد کجاست

اما رابطۀ ایجابی این برداشت و ماجرای امروز غزه قهرمان:

وقتی که بلای کربلا تازه شود
در غزه صدای ربنا تازه شود
یک قطرۀ اشک در محرّم کافی است
تا غزه به باران شما تازه شود

+ شهید = شاهد، گواهی دهنده، شمع‌گونه، روشنگر، مصلح، نجات‌بخش...

پ.ن:

1. رباعی‌ها از آقای میلاد عرفان‌پور.
2. معانی شهید از استاد مطهری.