https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

سه شنبه, ۱۰ اسفند ۱۴۰۰، ۱۰:۰۳ ب.ظ

لیتَ شعری

 ای یگانۀ دوران؛ مهدی جان!

تو، وجاهتِ حاجتِ هر تمنایی! تو شکوهِ قبلۀ قبیلۀ مایی. ای جادۀ همیشۀ رجاء و التجای ما؛ کاش می دانستم کجایی تا به گونه ای دیگر بخوانمت: «لیت شعری این استقرت بک النوی»

 

جهان را در انتظار بعثتی دوباره می بینم. یا صاحب الزمان ادرکنی

 

نظرات  (۳)

وقتی میگیم ادرکنی دقیقا از امام زمان چه چیزی انتظار داریم؟ وظیفه ایشونه مارو درک کنه یا وظیفه ما هست که ایشون رو درک کنیم؟

پاسخ:

درود بر آقامهدی عزیز،

وقتی دست تضرع به پیشگاه یک پیشوای الهی بلند می کنیم و ادرکنی میگوییم، یعنی تقاضای التجاء و درخواست پناه جویی داریم!

و این یعنی که ما امام را نقطۀ اتکاء حقیقی برای نجات و هدایت خود می دانیم و جزء او به کسی امید نداریم...

ادرکنی به معنای درک کردن از نوع فارسی نیست، که اگر این بود، اونوقت دچار زیرواژه هایی می شدیم که با هیچ منطقی سازگاری ندارد. لذا معنایی که ما در فارسی به عنوان معادل ادرکنی قرار می دهیم همان است که در برخی ترجمه ها آمده. یعنی مرا دریاب. اما می دانید که بسیاری از واژه های اصیل قرآن و حدیث، در زبان های غیر عربی ترجمه ناپذیرند. به همین جهت معتقدیم که ترجمه های موجود قرآن و ادعیه، نوعاً از سر ناچاری و فقط برای تقریب به ذهن است.

بنابراین، سئوال جنابعالی که فرمودید ما باید امام را درک کنیم یا امام ما را درک کند؟ به خودی خود منتفی است، چون ترجمه ادرکنی، مساوی با درک کردن رایج در زبان فارسی نیست، مخصوصاً از طرف امام.

اما معطوف به بخش اول سئوالتون: طبیعی است که نیاز اصلی از طرف ماست. امام به خودی خود به ما نیاز ندارد، امام مأمور نجات و هدایت ماست و انتظار دارد که ما طالب هدایت و کمال باشیم. از این رو، اگر ما دست نیاز به سوی امام -بعنوان ناجی و هدایتگر- دراز کردیم، امام هم بعنوان هادی و نجات بخش، لطف و عنایتش را از ما دریغ نخواهد کرد. بقول حافظ:

طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق، لیک

چو درد در تو نبیند که را دوا بکند.

مع الوصف، ادرکنی یعنی، مرا دریاب، یعنی دست بیعتم را بپذیر و نجاتم بده، یعنی من، خلأء ظهورت را حس می کنم و به بودنت نیاز دارم، یعنی به من عنایت کن و ...

و حرف آخر این که به حسب ادعیه و روایت های معتبر، ادرکنی را خود حضرت در دعای فرج به ما آموخته است: الغوث، الغوث، الغوث، ادرکنی، ادرکنی، ادرکنی...

ببخشید زیاده گویی بنده را.

پاسختون به جناب مهدی زیبا بود 

پاسخ:
چون سئوال آقامهدی زیبا بود.
ممنونم که خواندید.
۱۱ اسفند ۰۰ ، ۲۲:۱۷ حسین مرجانی

آقا مرآت سلام،

به نظر من وبلاگ شما یک متن دارد و یک فرامتن،

گاهی وقتا چیزهایی در فرامتن وجود دارد که کم از متن نیست و خیلی برام مفیده. مثل پاسخ به بعضی سوال های چالشی.

تشکر از شما.

پاسخ:
سلام حسین آقای عزیز،
نظر لطف شماست.
و تشکر که میخوانید.
به نظر من فرا متن واقعی دوستان عزیزی هستند که قابل می دانند و سئوال طرح میکنند.

ارسال نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">