https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current
يكشنبه, ۷ فروردين ۱۴۰۱، ۰۴:۱۹ ب.ظ
تدبیر کند بنده و تقدیر نداند
خیلی تلاش کردم که روزهای پایانی قرن 14 یعنی در روز نیمۀ شعبان زائر کربلا باشم. اما تقدیر خدا به بهانۀ معدودی کارهای غیرمنتظره و بعضی اتفاقات غیر مترقبه قرار و مدار ما را بهم زد و تمام هوش و حواس ما را برد به سمت خودش! تدبیر کند بنده و تقدیر نداند// تدبیر به تقدیر خداوند چه ماند.
ما هم راضی به رضای خدا هستیم و باور داریم که عنان تقدیر و توفیق بندگان به دست اوست. وَمَا تَوْفِیقِی إِلَّا بِاللَّهِ ...
و حالا با چندروز تأخیر، ان شاءالله فردا صبح عازم کربلا هستیم و اگر لایق بدانید نایب الزیاره و دعاگوی همه همراهان وبلاگی خواهم بود،
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا یُحْیِیکُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ
۰۱/۰۱/۰۷
جناب آقای مرآت سلام
دلم از مقدمه‌ی قشنگی که چیدید و سرانجام حالی‌مان کردی عازم قطعه‌ی قشنگی از بهشتید، طوری شد و پر کشید. از اعماق قلبم آرزو دارم نائب‌الزیاره‌ی ما هم باشی؛ اگر یادت بود برای والدین مرحومم و اخوی‌ام که اخیراً به رحمت خدا رفت، ذکری و زیارتی و سلامی عرضه بدارید. درود. انشاءالله با توشه‌ای پربار برگردید.