https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

بایگانی
آخرین مطالب
چهارشنبه, ۱۳ آذر ۱۴۰۴، ۱۰:۵۲ ب.ظ

تلخ و گزنده (8)

من بیش از تصور بعضی‌ها روحانیون شاغل را می‌شناسم که در دولت و نهادهای دیگر منصب مدیریتی دارند،

طبیعتاً وجود این تعداد روحانی در بدنۀ نظام اسلامی و حاکمیت باید موجب خوشحالی و افتخار باشد. اما متأسفانه به دلایلی برای من مایۀ خوشحالی نیست!

***   ***   ***   ***

***   ***

من ناراحتم از این‌که اکثر روحانیون شاغل، دچار عقب‌افتادگی علمی و تحصیلی شده‌اند.

رنج می‌برم از این که طلاب شاغل، کاربست ابتدایی‎‌ترین آموخته‌های قبلی خود را در محیط کار فراموش کرده‌اند.

افسوس‌ می‌خورم از این‌که می‌بینم اغلب طلاب شاغل، لباس علم برتن دارند اما عشق به‌ دانش‌افزایی و ارشاد دینی در آن‌ها مرده است.

ناراحتم از این‌که طلاب مواجب‌بگیر دولتی، حتی از چنددقیقه بیان احکام و اعتقادات در یک جمع فرهیخته و دانشجویی عاجزند.

و ایضاً:

برای من دردآور است که خیلی از روحانیون شاغل حتی به روان‌خوانی صحیح قرآن هم بدهکارند.

مهم‌تر ازهمه، وقتی می‌بینم این آقایان درمحیط کار با چالش تبعیض و ناکارآمدی مواجه‌اند و موجب بدبینی مردم به اسلام و دین می‌شوند، خجالت می‌کشم و... و...

 

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

نظر دادن تنها برای اعضای بیان ممکن است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.