احساس بیکسی پدرها
گاهی پدرهای ما به دلیل ناهمسانی فکری و اخلاقی با فرزندان، حتی در خانۀ خودشان هم احساس غربت میکنند و خود را بیکس و بیخاصیت میبینند؛ در چنین شرایطی، آنها به جای این که احساس نابودگی و فرسودگی کنند. باید شرایط زندگی را به نفع تعالی خود تغییر دهند و باقیماندۀ عمر را با عزت و لذت سپری کنند وگرنه قافیۀ زندگی را خواهند باخت. در عین حال حتم دارم که فرزندان نامهربان آن پدر هم، طعم خوشبختی را نخواهند چشید، مگر آن که مسیر رفتارشان را به سمت دلجویی از پدر تغییر دهند...
سلام.
خیلی دلشاد دیروز برای پست قبل کامنت نوشته ارسال کرده بعد از کنکاش سنگ روی آب شدم با این بیانتان! خیلی زیر پوستی همت کردید عضو بیانم کنید ولی نع! ممنون! واقعاً سخته تو این سن و سال هر چند از قدیم هم تنوعطلب نبودم.
اما این پست... پدرهامون خیلی طفلکند. بلد نیستن خیلی. کاش کسی زودتر یادشون میداد اونام غرور الکی نداشتن بلد میشدن...