احساس بی‌کسی پدرها

گاهی پدرهای ما به دلیل ناهمسانی فکری و اخلاقی با فرزندان، حتی در خانۀ خودشان هم احساس غربت می‌کنند و خود را بی‌کس و بی‌خاصیت می‌بینند؛ در چنین شرایطی، آن‌ها به جای این که احساس نابودگی و فرسودگی کنند. باید شرایط زندگی را به نفع تعالی خود تغییر دهند و باقیماندۀ عمر را با عزت و لذت سپری کنند وگرنه قافیۀ زندگی را خواهند باخت. در عین حال حتم دارم که فرزندان نامهربان آن پدر هم، طعم خوشبختی را نخواهند چشید، مگر آن که مسیر رفتارشان را به سمت دلجویی از پدر تغییر دهند...

برای همسران جوان

 

هیچ‌گاه به بهانۀ همراهی و رضایت همسر و خانوادۀ محترم او، حرمت پدر و مادر خود را نشکنید و تکریم آن‌ها را فدای خوشایند همسرتان نکنید. حتی اگر پدر و مادر در حق شما کوتاهی کرده باشند. حفظ حقوق همسر و رعایت حقوق والدین هر دو واجب است.

 

پ.ن: از تجربه های زندگی.

 

+ از خانم لیلا خدایار بسیار سپاسگزارم که متن این یادداشت را در وبلاگ خودشون به صورت عکس نوشته بازنشر دادند.