چرا اسم مستعار؟
چرا وبلاگیها (خانم یا آقا) عموماً با اسم مستعار مینویسند؟
چرا هویت حقیقی خودشون رو پنهان میکنند؟
مثلاً اگر اسم حقیقی صاحب وبلاگ مشخص باشه، چه اتفاقی ناگواری ممکنه براش بیفته؟
و اسم مستعار، چه شرّی رو میتونه از اونها دفع کنه؟
توضیح:
امروز در یک جمع رسانهای با این سئوال مواجه شدم. خودم دلایل مثبت و منفیاش را کم و بیش میدونستم. اما برای این که پرت و پلا نگم، جواب را موکول کردم به جلسه بعد تا هم در بارهاش بیشتر فکر کنم و هم، نظر وبلاگیهای عزیز را داشته باشم :)
لطفاً اگر ممکنه و حوصلهش را دارید، کمک کنید.
سلام
عارضم محضرتون
خب من اساسا تو محیط مجازی به هیچ وجه اطلاعات سجلی و اسمی به کار نمیبرم ، حساسیت دارم ازینکه کسی با یه جستجوی ساده تو فضای نت اسم و مشخصات من رو پیدا کنه ... من حتی گزارش های اداری رو ابا دارم اسم و مشخصات من باشه، بارها شده همه گزارش رو من نوشتم ولی اسم یکی دیگه که ولع شهرت داشت رو اجازه دادم بذارن یعنی به شخصه شهرت گریزم.
از طرفی خب دوست ندارم به دلایل گوناگون مثلا :
ممکنه یه کاری کنم عواقبی داشته باشه و من نگران باشم که اسمم لکه دار اون عقوبت بشه یا مثلا یکی بگه حاج آقای فلانی هم ازین غلطا میکنه و با یه من ریش و ادعا فلانی هم که اهل فلانه!! اینجوری اگه غلطی هم ازم سر بزنه کسی نمیدونه من کیم لااقل (کلا من ادم صادقی هستم :)) )
دوست ندارم جایی که کار میکنم، پیش دوستان و اقوام حرفهایی که اینجا میزنم خونده بشه، به جهت اینکه نمیخوام مجبور به خودحذفی بشم و دوست دارم آزادانه بدون ملاحظات منسوبینم راحت بگم، مثلا شاید موضوعی که دارم طرح میکنم تجربه یکی از منسوبین باشه قطعا اگر او اینجا رو بخونه من نقدش نمیکنم چون حتما ناراحت میشه که من مشکلش رو اینطوری علنی جار زدم
یا حتی دوست ندارم مسائل شخصیم و نظراتم راجع به امور و حواشی پیرامونم رو اطرافیان بدونن چون اون موقع هم مجبور به حذف و رعایت ملاحظات میشم، میخوام اینجا اقلا آزاد باشم
البته اینم بگم عمده عقاید و نظراتم در رابطه خیلی از مسائل رو تو فضای اطرافیانم به فراخور حال و احوالشون عرضه میکنم و شاید پیش اونها خیلی بدتر ازینها رو بگم
یا تو گعده های خصوصی مسائل حساسیت برانگیز به خصوص مذهبی و زناشویی بگم که اینجا تو وبلاگ نمیشه گفت و ...
منظور که از ارکان مجازی و به خصوص وبلاگ نویسی برای من لااقل با اسم مسنعار نوشته