https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

جمعه, ۶ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۰۹:۲۸ ب.ظ

چرا اسم مستعار؟

چرا وبلاگی‌ها (خانم یا آقا) عموماً با اسم مستعار می‌نویسند؟

چرا هویت حقیقی خودشون رو پنهان می‌کنند؟

مثلاً اگر اسم حقیقی صاحب وبلاگ مشخص باشه، چه اتفاقی ناگواری ممکنه براش بیفته؟

و اسم مستعار، چه شرّی رو می‌تونه از اونها دفع کنه؟

 

 

توضیح:

امروز در یک جمع رسانه‌ای با این سئوال مواجه شدم. خودم دلایل مثبت و منفی‌اش را کم و بیش می‌دونستم. اما برای این که پرت و پلا نگم، جواب را موکول کردم به جلسه بعد تا هم در باره‌اش بیشتر فکر کنم و هم، نظر وبلاگی‌های عزیز را داشته باشم :)

لطفاً اگر ممکنه و حوصله‌ش را دارید، کمک کنید.

نظرات  (۴)

سلام

عارضم محضرتون

خب من اساسا تو محیط مجازی به هیچ وجه اطلاعات سجلی و اسمی به کار نمیبرم ، حساسیت دارم ازینکه کسی با یه جستجوی ساده تو فضای نت اسم و مشخصات من رو پیدا کنه ... من حتی گزارش های اداری رو ابا دارم اسم و مشخصات من باشه، بارها شده همه گزارش رو من نوشتم ولی اسم یکی دیگه که ولع شهرت داشت رو اجازه دادم بذارن یعنی به شخصه شهرت گریزم.

از طرفی خب دوست ندارم به دلایل گوناگون مثلا :

ممکنه یه کاری کنم عواقبی داشته باشه و من نگران باشم که اسمم لکه دار اون عقوبت بشه یا مثلا یکی بگه حاج آقای فلانی هم ازین غلطا میکنه و با یه من ریش و ادعا فلانی هم که اهل فلانه!! اینجوری اگه غلطی هم ازم سر بزنه کسی نمیدونه من کیم لااقل (کلا من ادم صادقی هستم :)) )

دوست ندارم جایی که کار میکنم، پیش دوستان و اقوام حرفهایی که اینجا میزنم خونده بشه، به جهت اینکه نمیخوام مجبور به خودحذفی بشم و دوست دارم آزادانه بدون ملاحظات منسوبینم راحت بگم، مثلا شاید موضوعی که دارم طرح میکنم تجربه یکی از منسوبین باشه قطعا اگر او اینجا رو بخونه من نقدش نمیکنم چون حتما ناراحت میشه که من مشکلش رو اینطوری علنی جار زدم

 

یا حتی دوست ندارم مسائل شخصیم و نظراتم راجع به امور و حواشی پیرامونم رو اطرافیان بدونن چون اون موقع هم مجبور به حذف و رعایت ملاحظات میشم، میخوام اینجا اقلا آزاد باشم 

 

البته اینم بگم عمده عقاید و نظراتم در رابطه خیلی از مسائل رو تو فضای اطرافیانم به فراخور حال و احوالشون عرضه میکنم و شاید پیش اونها خیلی بدتر ازینها رو بگم 

یا تو گعده های خصوصی مسائل حساسیت برانگیز به خصوص مذهبی و زناشویی بگم که اینجا تو وبلاگ نمیشه گفت و ...

منظور که از ارکان مجازی و به خصوص وبلاگ نویسی برای من لااقل با اسم مسنعار نوشته

به نظرم تا حد زیادی بستگی به هدف وبلاگ نویسی و شخصیت فرد نویسنده داره، مثلا من نوعی که اهل بروز احساسات توی فضای واقعی نیستم و دلم میخواد حرفای یواشکیم رو اینجا بنویسم، دلم نمیخواد برای افراد حقیقی زندگیم قابل دسترسی باشه 

و من حالا که بیان خلوته از نوشتن اسم بچه هام هم واهمه دارم

کافیه دورو بریام یه تک پا بیان اینجا توی بیان

لو میرم

۰۷ ارديبهشت ۰۴ ، ۰۰:۰۱ ღ*•.¸ســـــــائِلُ الزَّهــــرا¸.•*´ღ

دلیل من برای انتخاب اسم مستعار اینه که بیشتر دوست داشتم به دور از دنیای حقیقی بتونم هرچی دوست دارم بنویسم بدون قضاوت شدن.  دوست نداشتم هویت واقعیم مشخص بشه،درسته اسمم واقعی نیست ولی شخصیتم کاملا واقعیه.

مثل دفتر خاطراتی میمونه که جز خودت هیچ کس از اطرافیانت اجازه خوندنشو نداشته باشه.

دلیل بعدی بخاطر اینه که ممکنه از زندگی شخصیم بخوام چیزی بنویسم ودوست ندارم کسی بشناسه منو.نه افراد حقیقی نه مجازی

ولی درکل همه ش برمیگرده به اینکه قضاوت نشم

ارسال نظر

نظر دادن تنها برای اعضای بیان ممکن است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.