https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

دوشنبه, ۶ خرداد ۱۴۰۴، ۱۰:۳۳ ب.ظ

این سه نفر

من سه نفر از امام جماعت‌های معروف مسجدالنبی و مسجدالحرام (حُذیفی، سُدَیس و شُرَیم) را از نزدیک دیده‌ام. هرسه از پیشوایان معروف و مشهور وهابی بودند و هستند. هرسه با تلاوت قرآن به شیوۀ تحدیر و با صوت و لحن مخصوص خودشون شهرت دارند.

 برخلاف من که هیچ علاقه‌ای به شنیدن صدایشان ندارم؛ بعضی از ایرانی‌های ما شدیداً علاقه‌مند صوت آن‌ها هستند و البته دومی طرفدارهای بیشتری دارد...

یکی از این سه وهابی، مسجدالحرام را و دو نفر دیگر مسجدالنبی را در انحصار خود داشتند و دارند. هرسه غیر از مواجب درباری، به وسیلۀ نماز هم کاسبی می‌کنند و درآمد هنگفتی دارند!

این سه نفر، بوسیدن ضریح مبارک رسول‌الله و زیارتنامه خواندن برای ائمۀ بقیع علیهم‌السلام را شرک می‌دانند و مُهر مشرک بودن بر پیشانی ما ایرانی‌ها می‌زنند، اما خودم دیدم که به رسم تعظیم در برابر معاون رئیس پلیس مکه و مدینه تا حد رکوع خم می‌شدند. که البته این کار ازنظر آن‌ها نه فقط شرک نیست؛ بلکه معتقدند که وظیفه شرعی است و صدالبته تعظیم کردن و خم‌شدن در برابر پلیس، برای آن‌ها، هم اعتبار می‌آفریند و هم به افتخاراتشان می‌افزاید!!

 

نظرات  (۶)

سلام

من سعی کردم برای گوش دادن از فضای مصری ها خارج نشم. حقیقتش ذائقه ام هم جور نیست با این مدل خوندن ها... نمیدونم فرقش با تلاوت های مصری چیه دقیقا ولی انقدری می فهمم که به دلم نمی شینن... 

شاید هم عقیده شون برام پررنگه که اجازه نمیده از قرآن خوندنشون لذت ببرم... 

پاسخ:

سلام بر شما.

چه خوب! در این موضوع منم دقیقاً مثل شمام. قطعاً به خاطر وهابی بودنشونه. هرچند که با ما تفاوت تلاوت هم دارند.


چیزی که اخیراً فهمیدم اینه که مصری‌ها غیر از این که وهابی نیستند، از دو جهت دیگر هم با اهل سنت عربستان تفاوت دارند، یکی از حیث تقسیمات قرآنی (آیه، سوره، حزب و جزء) یکی هم تلاوت قرآن به شیوۀ تحدیر که علی‌الظاهر مخصوص وهابی‌های عربستان است و مصری‌ها آن را نمی‌پسندند.

در تقسیمات قرآنی، وهابی‌ها غیر از جزء و حزب، یک تقسیم بندی دیگر هم دارند به نام «رکوعات» که هر رکوع از 3 تا 10 و گاهی تا بیش از 12 آیه را شامل می‌شود. براساس همین تقسیم‌بندی است که معتقدند در دو رکعت اول هر نماز بعد از حمد باید به اندازۀ یک «رکوع» و نه کمتر، از آیات قرآن را بخوانند و بعد وارد رکوع نماز بشوند.


دیشب سدیس رو سرچ کردم و باز هم مطمئن شدم که نمیتونم گوش بدم... دقیقا سر یه نماز بود و دیدم بسم الله رو نگفت یا توی دلش گفت یا هرچی! بعد قیامت رو شروع کرد. همونجا به قراء مصری فکر کردم که بسم الله رو میگن... حالا دقیق نمیدونم توی نماز مصری ها چه شکلی میشن ولی به هر حال این هم توی ذوقم زد

 

یه نکته دیگه ای هم که من این چند وقت بیشتر بهش فکر کردم و عمیق تر شدم در اون، یه مسئله ای بود که راوی کتاب «اجاره نشین خیابان الامین» گفته بود. گفته بود مصری ها با فرهنگن! بعد توضیح داده بود که سابقه این ها چطور بوده و چی شده ان و الخ... مختصر. اما جمله اش توی ذهنم مونده بود. که ملتی، ملت فرهنگی شناخته بشن. زیاد شنیدیم این جمله رو، مخصوصا در مورد ایران، ولی من خودم خیلی بهش دقت نداشتم. از اون گفته ی راوی کتاب تا الان دارم بهش دقت می کنم که ملت ها، واقعا در زمینه فرهنگی یکسان نیستن. فرهنگ نه به معنی آداب و رسوم. مشخصه که چی میگم؟! بافرهنگی که توی مردم به معنی با شعور و با درک بودن به کار برده میشه. 

این فضا رو این چند وقت اخیر توی تلاوت های مصری و پیشینه تلاوت هاشون هم پیگیری کردم. واقعا با فرهنگن توی این فضا! خیلی...

این مسئله هم شاید بی تاثیر نبود توی این که هنوز نغمه های محلی عراقی و ... هم توی تلاوت قرآن به دلم نمی شینه... 

پاسخ:

از نظر اهل سنت، علی‌الخصوص حنبلی‌ها بسم الله جزو سوره محسوب نمی‌شود. به همین دلیل در نماز گفتن بسم الله را واجب نمی‌دانند ولی بعضی وقت‌ها موقع سوره حمد و بعضی وقت‌ها هم اگر از اول سوره توی نماز شروع کنند،بسم الله را می‌خوانند (اما کلاً گفتن بسم الله را در نماز واجب نمی‌دانند)


نکتۀ قابل تأملی است. منم این را قبول دارم. به نظرم تعبیر ساده‌ترش اینه که اهل سنت مصر جاذبه‌های بیشتری دارند، اهل تعامل و معاشرتند، دگم و جزم‌اندیش نیستند، آدم‌هایی هستند که بیشتر اهل اندیشه و منطق و استدلال هستند. آدم‌های فرهیخته و نواندیش زیاد دارند، اما اهل سنت عربستان مخصوصاً اهل سنت شهرهای مدینه و مکه و جده و ریاض و خمیس و سکاکا این جور نیستند. به همین دلیل نچسب تشریف دارند:)

دلیل خوب نبودن تلاوت هاشون برام روشن نیست. چیزی نمی‌تونم بگم. فقط می‌تونم بگم که عربستان کلاً قاری ممتاز و برجسته ندارد. عراق هم متأسفانه قاری ممتاز و بین المللی ندارد. (توی یکی از اربعین‌نوشت‌هام در مورد قاری‌های عراق اشاره‌ای کرده بودم) عراق مداح های بسیار قوی و خوش‌صدایی دارد. اما قاری هیچ. بهترین‌شان همین آقای حسنین است که در برنامه محفل دیده می‌شود.

ببخشید که جواب کامنتتون دیر شد. فقط شبی یکی دوساعت فرصت وبلاگی دارم.


با فرمایشتون یاد الازهر افتادم... درست می فرمایید

 

ارادت :)

پاسخ:

الازهر...

با وجودی که زیر بلیط دولت‌های مصر اداره شده، اما در طول حیاتش منشأء اثرات شگفت‌انگیزی بوده.


سپاسگزارم.

زنده باشید.


۰۸ خرداد ۰۴ ، ۱۳:۰۶ ღ*•.¸ســـــــائِلُ الزَّهــــرا¸.•*´ღ

سلام علیکم

منکه تابه الان اسمشونو نشنیده بودم

چقدر دین من درآوردی داریم ما

یکی بخواد مسلمان بشه واقعا گیج میشه بین این تضاد

پاسخ:

علیک السلام.


مطمئن باشید که از نشنیدن اسمشون ضرر نکردید :))


اتفاقاً دین خوبی داریم. با این همه تفاوت‌ها هنوز بالنده و پویاست و اونهایی که به اسلام گرایش پیدا می‌کنند، البته تشیع تازنین را انتخاب می‌کنند :)


۰۸ خرداد ۰۴ ، ۱۳:۳۵ نـــرگــــس ⠀

سلام علیکم

خواستم بگم به جز وهابی بودن، دلیل دلنشین نبودن تلاوت‌شون اینه که صوت‌ و ملودی تلاوت‌شون به صورت خطی تکرار میشه. (تعبیرم خیلی فنی نیست، ولی فکر کنم منظور رو برسونه) 

برعکس مصری‌ها که در دستگاه می‌خونند. تلاوت‌شون ابتدا و انتهای خاص و متفاوتی داره. اوج و فراز و فرود‌ها تنظیم میشه.

در مدل تلاوت وهابی‌ها که خطی خوندن هست و اول و آخر تلاوت با هم فرقی نداره، کاملا به معنی بی‌توجهی میشه. یعنی خاصیت این مدل قرائت اینه که عناصر احساس و فضاسازی و ...  رو در فرم دخالت نمیده. پس معنی رو نمی‌تونه منتقل کنه از طریق فرم.

 

از نظر من مزخرف و بسیار بی‌روحه.

ان شاءالله نابودی و خواری و ذلت‌شون.

پاسخ:

و علیک‌السلام.

بگم خدمتتون که همه جوره موافقم :)

و انگار که قرعه تلاوت را با تمام مقاماتش، خدا به نام مصری‌ها زده‌...حتی مقام حجاز را.


بعدش هم ایرانی‌های خودمون.


قیافه‌شون از نزدیک دیدن داره :))

ان‌شاءالله.


لعنت بر آل سعود و وهابی ها 

پاسخ:
لعنت‌الله علیهم...

ارسال نظر

نظر دادن تنها برای اعضای بیان ممکن است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.