https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current
به روشنای تو زل می‌زند سیاهی‌ها
شبیه غبطهٔ جامانده‌ها به راهی‌ها
بجز سلام به تو، آن هم اکثرا از دور
چه کرده‌ایم در این عمری از تباهی‌ها؟
به پیشگاه شما سر به زیر می‌آیم
به سربلندترین شکل عذرخواهی‌ها
دو لنگه درب حرم باز ، مثل آغوشت
همیشه هست پذیرای بی پناهی‌ها...
در حرم نورانی امام رئوف حضرت علی‌بن موسی‌الرضا علیه‌السلام نایب‌الزیاره و دعاگوی همراهان عزیز وبلاگی هستم
پردۀ اول- این شعار، یک روزی در خیابان‌های تهران توسط عده‌ای غرب‌گرا سر داده شد و کم‌کم رواج بیشتری پیدا کرد. بعد هم به یک شعار رسمی براندازانه تبدیل شد. این شعار، در اصل زائیدۀ تفکر آمریکا و انگلیس است که توسط عوامل برانداز داخلی فریاد زده شد. اما از عجایب این شعار این است که غیر از ایران در هیچ کجای دنیا و توسط هیچ گروهی تکرار نشد
پردۀ دوم- این شعار، ظاهری وطن‌دوستانه دارد اما شیوع آن بهانه‌ای بود برای وطن فروشی که البته خودفروشی، شیطان صفتی و مظلوم‌کُشی نیز در آن موج می‌زند.
پرده سوم- شعار نه غزه، نه لبنان عقیدۀ کسانی است که نه تنها هیچ وقت جان خود را فدای ایران نمی‌کنند، بلکه در سال 88 کشور را تا لبه پرتگاه سقوط پیش بردند و سال 1401 هم، پرچم کشور را رسماً به آتش کشیدند، حتی جان عزیز تعدادی طلبه و بسیجی و مأمور انتظامی و مردم بیگناه را نیز جلوی پای آمریکا و اسرائیل سلاخی کردند.
پردۀ چهارم- سال 88 یک عده وطن فروش، این شعار اسرائیل‌پسند را سر دادند و خواستند که جبهۀ مقاومت را از حمایت جمهوری اسلامی محروم کنند، اما وجدان‌های بیدار جهان، این تفکر خودخواهانه و غیر انسانی را پس زدند و امروز موج موج از مردم دنیا به حمایت از فلسطین برخاسته‌اند و در دفاع از مظلومان غزه یکصدا شده‌اند.
پردۀ پنجم- دیروز در تجمع حمایت از غزه ذهنم درگیر این سئوال بود که: چرا ننگ این شعار به نام مردم ایران ثبت شد؟ چرا این شعار از مرزهای ایران فراتر نرفت؟ و چی شد که بر خلاف جماعت اندکی که آن روز شعار «نه غزه نه لبنان» سر دادند، امروز حمایت از مردم غزه و فلسطین به یک مطالبۀ بزرگ جهانی تبدیل شده است؟! واقعاً چرا؟؟ و ما کجای قصه‌ایم؟ ...فتأمّل
پ.ن:
«چشم‌های‌تان به میدان باشد نه به سخنرانی‌ها»
*** *** ***
میدان است که عمل می‌کند.
میدان است که سخن را می‌سازد
.
میدان را دریابید.
.
فردا (27 آبان) میدان انقلاب
گفت پیغامبر عداوت از خرَد
بهتر از مهری که از جاهل رسد
*** * ***
این روزها اظهار نظر کردن در مورد مسائل غزه و فلسطین خیلی داغ است. هرکس به خودش اجازه می‌دهد در بارۀ پیدا و پنهان عملیات طوفان الاقصی، در بارۀ آیندۀ غزه، در بارۀ تاکتیک نظامی و دفاعی حزب‌الله و در بارۀ توان دفاعی مقاومت حرف بزند و مطلب بنویسد. حتی بعضی‌ها به خودشان اجازه می دهند در بارۀ استراتژی و افت و خیزهای احتمالی مقاومت هم اظهار نظر کنند و حتی عمق فکر و ذهن رهبری و سیدحسن نصرالله را هم می‌خوانند و از زبان این دو رهبر بی نظیر و کم نظیر حرف می‌زنند!!
واقعاً این آقایون، کی و از کجا این همه دانایی و شناخت و دانش نظامی و اطلاعات سری و محرمانه را به دست آورده‌اند که حتی فرماندهان ارشد نظامی و دفاعی ما هم از آن بی اطلاع هستند؟!
مخاطب این یادداشت آقایان همه چیزدانی هستند که با ضرس قاطع در بارۀ همه‌چی نظر می‌دهند!! به‌خدا قسم اگر در باره مسائل کلان غزه حرف نزنید کسی به شما خرده نمی‌گیرد، ولی وقتی ناآگاهانه حرف می‌زنید، ناخودآگاه گزک دست این و آن می‌دهید. پس لطفاً دخالت بیجا نکنید، لطفاً حرف ناصواب نزنید، لطفاً از خودتون نظرسازی نکنید، در باره چیزی که به شما مربوط نیست حرف نزنید و با این حرف‌های بی‌اساس، آب به آسیاب دشمن نریزید.
من منکر تحلیل مسائل نظامی نیستم، مخالف اظهار نظر در مورد مسائل دفاعی نیستم، با ورود به مباحث امنیت ملی هم مخالف نیستم. اما معتقدم که اگر به صورت غیر کارشناسی و نسنجیده در مورد استراتژی دفاعی و نظامی حزب‌الله لبنان، غزه و فلسطین و ارتباط آن با ایران اظهار نظر بکنید، به صلاح مُلک و ملت نیست. پس لطفاً یا سکوت کنید و یا حداقل جوری حرف بزنید که خودتون، خودتون را محکوم نکنید.
... یک استاد تقریباً معروف علوم سیاسی دانشگاه که ظاهراً تحت تأثیر جو رسانه‌ای، دلش برای مردم غزه به درد آمده و مثلاً افکار و گفتارش را به سمت مظلومان غزه اصلاح کرده بود. امروز دوباره تفکرات عجز‌آمیزش گل کرد و در بارۀ جنگ با صهیونیست‌ها این‌جور گفت:
اگر هدف فلسطینی‌ها پیروزی بر اسرائیل باشد من یقین دارم که هرچه بجنگند بازهم نمی‌توانند به آن‌چه می‌خواهند برسند.
منم که از اسارت فکری این استاد واقعاً رنج می‌کشیدم بهش گفتم.
شاید فلسطینی‌ها نتوانند به آن‌چه می‌خواهند برسند، اما می‌توانند کاری کنند که اسرائیل هم به آن‌چه می‌خواهد نرسد!! و این یعنی ناکامی صهیونیست‌ها :)
فنجان چای را رها کرد و گفت چرا هرچی من میگم، شما مسیر جدیدی باز می‌کنی.
بهش گفتم آخه من بر مبنای امید حرف می‌زنم و برای مقاومتِ فلسطین اصالت قائلم. ولی شما از روی ترس و یأس فرمایش می‌کنی و با فرهنگ مقاومت بیگانه‌ای...
آن چه می‌خوانید برگی از خاطرات اربعین امسال است که بدون ویرایش نوشته‌ام. بقیه‌اش می‌ماند ان‌شاءالله بعد از محرم آینده که به ترتیب خواهم نوشت.
چرا بعضی‌ها مطالب را دقیق نمی‌خوانند و به ظرافت‌های نوشتاری متن دقت نمی‌کنند، اما فوراً نظر مخالف می‌نویسند به چه بلند بالایی...؟! اونم خصوصیِ یک‌طرفه، قاطعانه، آمرانه، شبه عالمانه و با کلی اعتماد به نفس بالا؟
شما رو نمی‌دانم ولی من شخصاً از این جور آدما بیمناکم و خب چاره‌ای ندارم جز این که دعاشون کنم :)
طاق نصرت زندگی کافران همیشه زرین نیست. تصویر زندگی مؤمنان نیز همیشه غمگین نیست. اما سایۀ سالوسِ دیوسیرتان، همیشه سنگین است...
ز مِهْربانیِ جانان طمع مَبُر حافظ
که نقشِ جور و نشانِ ستم نخواهد ماند
پ.ن: بیت از غزل زیبای حضرت حافظ با این مطلع:
رسید مژده که ایامِ غم نخواهد ماند
چنان نماند، چنین هم نخواهد ماند
یکی از سیاست‌هایی که آمریکا، انگلیس، فرانسه و اسرائیل مشترکاً علیه جمهوری اسلامی ایران دنبال می‌کردند؛ گسترش مسئلۀ ایران هراسی بود که متأسفانه دولت حسن روحانی هم از آن بعنوان یک اهرم قوی در پیشبرد سیاست غربگرایانه‌اش استفاده می‌کرد و با همین حیله تلاش می‌کرد تا جمهوری اسلامی را از حمایت جبهۀ مقاومت عقب براند.
اما حالا همان پروژۀ ایران هراسی که سال‌ها برای تضعیف جبهۀ مقاومت و برای عقیم کردن راهبردهای منطقه‌ای ایران طراحی شده بود، امروز به خیزش اسرائیل ستیزی در جهان تبدیل شده است.
تدبیر عقل ناقص با عشق برنیاید
اسباب مکر فرعون پیش عصا چه باشد.
+ ... وَ مَکَروا وَ مَکَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَیرُ الماکِرینَ
پ.ن:
پیروان یهود در دنیا به دو نحلۀ فکری تقسیم می‌شوند: گروهی موسوم به یهودی‌های مذهبی و گروهی مشهور به یهودی‌های صهیونیست. تقریباً مشابه اما متضاد همان تفکیکی که ما در مورد پیروان اسلام سیاسی و اسلام غیر سیاسی به کار می‌بریم.
یهودی‌های صهیونیست، لزوماً پایه گذار دولت غاصب اسرائیل نیستند، اما از ابتدا مدافع سرسخت رژیم اشغالگر قدس بودند و براساس یک تفکر سیاسی معتقدند که بقای دین یهود و بقای یهودیان جهان فقط با تشکیل دولت و فقط در پناه حکومت امکان پذیر است.
در مقابل این گروه، یهودی های مذهبی هستند که از ابتدا با رژیم صهیونیستی مخالف بودند و معتقد هستند که مطابق آموزه‌های تلمود، تشکیل دولت و تشکیل حکومت مستقل یهودی، رفته رفته موجب نابودی دین یهود در جهان خواهد شد. این گروه از یهودی‌ها که بیشتر آن‌ها در آمریکا زندگی می‌کنند، هر از گاهی در قالب تجمع و نوشتن طومار، مخالفت خود را با صهیونیست‌ها اعلام و از آن‌ها بیزاری می‌جویند. اما با وجودی که تسلط عجیبی بر آموزه‌های پیدا و پنهان یهود دارند، مخالفت آن‌ها هیچ‌وقت کارساز نبوده است. چرا؟ چون از موقعیت مالی-رسانه‌ای و از مقبولیت دولت آمریکا برخوردار نیستند.
برگرفته از منابع:
