مولای محبوب من؛ ای حجت خدا،
تو ماهی، تو مهتابی، تو از نسل گلاب و آیینه و آبی.
و من به شوق دیدن رویت، نگارخانۀ رستگاری ام را
هر روز با بوی بهار تو دستکاری می کنم
و در آرزوی آمدنت، دفتر دل سپاری ام را
با واژهای سبز انتظار، بازنگاری می کنم.
+ تقدیم به مولای غایب از نظر، منجی عالم، مهدی آل محمد عجل الله تعالی فرجه الشریف.
++ اللّٰهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هٰذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْها وَ لَا أَزُولُ أَبَداً ...
۴ نظر
۱۳ آذر ۰۰ ، ۲۲:۰۱