شاید نه چنین باشد.

 

   إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ  سوره رعد آیه 11

ایرانی‌ها فردا برای چهارسال آینده خود، تصمیم می‌گیرند. 

یا به سمت خودباوری و استقلال و آقایی

یا به سمت دستبوسی آمریکا و التماس از کدخدا... تا مرز وادادگی و درماندگی و انفعال.

 

فقط یادمان باشد که استقلال و آقایی هزینه دارد. اما تاریخ می‌گوید که هزینۀ تسلیم، بیشتز از هزینۀ مقاومت است...

 

+ از ما گفتن بود. نگید که نگفتیم!

به قول جناب شاعر:

• گویند که با غیری وین گرچه یقین باشد
• می‌دانم و می‌گویم شاید نه چنین باشد.

 

ناگفته‌های انتخاباتی من

غیر از اعضای خانواده و فامیل، از بین دوست و آشنا و همسایه و رهگذر در دور اول انتخابات,  96 رأی برای آقای جلیلی جمع کردم.

• 8 نفر از کسانی بودند که قصد رأی دادن نداشتند.
• 32 نفر اونهایی بودند که می‌خواستند به آقای قالیباف رأی بدهند
• 28 نفر هوادار آقای پزشکیان بودند.
• 20  نفر بین آقای قالیباف و جلیلی مردد بودند.
• 8 نفر هم مردد بودند که در انتخابات شرکت کنند یا نکنند.

همه به آقای سعید جلیلی رأی دادند و عکس و فیلم هم برام فرستادند...

 

+ راستش را بخواهید در این ماجرا خیلی اذیت شدم. اما به نظرم لازم بود و بلکه واجب...

++ آن قدر که با مبلغین آقای قالیباف کلنجار رفتم و از بی منطقی و جو دادن‌هاشون حرص خوردم برای متقاعد کردن مخالفین انتخابات و برای مجاب سازی طرفداران پزشکیان آن‌قدر اذیت نشدم...

 

پ.ن: یک چالش جدی هم داشتم با آقای پناهیان به خاطر مواضع و استدلال‌های ضد و نقیضش در بارۀ نامزد صالح و اصلح که خیلی مفید و اثرگذار بود

جهت اطلاع

پنج خبر جدید از انتخابات و نامزدها

1. سه مورد گزارش نظرسنجی‌های معتبر را دیدم. هرسه نشان از این دارد که آقای جلیلی و قالیباف با اختلاف تقریبی 5 درصد به ترتیب در صدر قرار دارند و آقای پزشکیان، با اختلاف تقریبی 2 درصد از قالیباف عقب‌تر است. اما آقایان زاکانی، قاضی زاده هاشمی و پورمحمدی با اختلاف فاحش به ترتیب نفرات آخر هستند.
2. نظرسنجی سوم نشان می‌دهد که بعد از سخنرانی آقای ظریف در کاشان و اصفهان، آرای آقای پزشکیان نه تنها افزایش نداشته بلکه به دلیل جنجال آفرینی ظریف، حتی یک درصد کاهش هم داشته است.
3. حضور تبلیغاتی آقای پزشکیان بر مزار قربانیان هواپیمای اوکراینی، با اعتراض یکی از خانواده‌های قربانیان مواجه شده است.
4. آقایان جلیلی، قالیباف و پزشکیان آخرین برنامۀ تبلیغاتی خود را برای روز چهارشنبه در مشهد تدارک دیده‌اند. البته آقای پزشکیان همان روز در تبریز هم برنامه تبلیغاتی دارد. اما این که اول به تبریز برود یا مشهد، هنوز به تصمیم قطعی نرسیده است...
5. طبق برآورد نظرسنجی‌ها، آمار مشارکت مردم در انتخابات با احتمال زیاد به بیش از 54 درصد خواهد رسید. 

***   ***   ***

اما تحلیل شخصی من این است که یکی از دو نامزد اول (قالیباف و جلیلی) کنار خواهند رفت در نتیجه رقابت اصلی بین دو نفر از نامزدها خواهد بود با این هدف که انتخابات به دور دوم کشیده نشود.

با فهم سیاسی خودم، معتقدم که آقایان زاکانی و قاضی‌زاده بهتر است فداکارانه تا آخر بمانند و کنار نروند. اگر چنین کنند، نتیجۀ کارشان مقرون به صواب و ثواب خواهد بود...

 

 

آژیر نارنجی!

نمی‌دانم چرا هرچه نتیجۀ نظرسنجی‌ها به نفع آقای جلیلی و یکی دو نامزدِ هم‌گروه ایشان بالا و بالاتر می‌رود، فضای تبلیغاتی انتخابات از طرف بعضی حامیان آقای پزشکیان، تخریبی تر و رادیکالیزه ‌‌تر می‌شود.

برنامۀ تبلیغاتی ستاد آقای پزشکیان در اصفهان با حضور آقایان ظریف و مهرعلیزاده، ماجرای پرت کردن میکروفون توسط محمد فاضلی مشاور متکبر این نامزد در برنامۀ زندۀ تلویزیونی و اهانت شخص آقای پزشکیان به مجری برنامه، نمونه‌های آشکار آن است!! و خدا به خیر گرداند مراسم امروز برج میلاد را...

 

پ.ن:

1. حامیان آقای پزشکیان دوگونه‌اند. گونۀ اول افرادی منطقی، فرهیخته، با شخصیت، قانونمند و اخلاقمدار هستند‌ که بدون حاشیه و در چارچوب مقررات، نامزد خود را همراهی و تبلیغ می‌کنند. اما دستۀ دوم جریان خائن اصلاح‌طلب هستند که نه تنها علاقه‌ای به شخص آقای پزشکیان ندارند. بلکه می‌خواهند از فرصت انتخاباتی ایشان آب را به نفع خود گل‌آلود کنند و سلامت و امنیت انتخابات را بهم بریزند.
2. تا همین لحظه بر این عقیده‌ام که آقای پزشکیان اگرچه عملکردی غیر از نقد و سیاه‌نمایی نداشته، اما به لحاظ خانوادگی فردی سالم، صالح، دلسوز و مردم دوست است که خدمت به مردم را آرمان خود می‌داند. اما معتقدم که این نامزد محترم باید مراقب بعضی اطرافیان و حامیان سیاسی خود باشد و حسابش را از افراد دغلباز و رفتار تحریک آمیز آن‌ها جدا کند. تا خدای نکرده شورشی مشابۀ فتنۀ شوم 88 به نام ایشان و به کام فتنه‌گران رقم نخورد.

 

قالیباف، با یک درجه تخفیف.

در انتخابات ریاست جمهوری برای من همیشه سه نکته حائز اهمیت بوده است:

1. مشارکت مردم بالا باشد.
2. نامزد مورد نظر من رأی بیاورد.
3. فلان نامزد خاص رأی نیاورد.

اما در انتخابات این دوره، روی بند اول هنوز تعصب دارم و به شدت تلاش می‌کنم که به سهم خودم آمار رأی دهندگان را بالا ببرم. حتی اگر یک نفر باشد.

در مورد بند دوم طبیعتاً به یک نامزد خاص باید برسم و دعا می‌کنم که اون نامزد پیروز انتخابات باشد.

اما در خصوص بند سوم، بر این باورم که این دوره از انتخابات یک استثناء وجود دارد! و اون این‌که نامزدهای این دوره در مجموع هیچکدام دریده و تنبل و گستاخ و غیر مردمی و بی درد نیستند و مثل خاتمی و روحانی وابستگی غلیظ به آمریکا و اروپا ندارند. پس اگر بر فرض احتمال نامزد مورد نظرمن انتخاب نشود، بقیه نامزدها برایم قابل تحمل هستند. حتی اگر نامزد پیروز، شخص جناب قالیباف باشد :))

پ.ن:

1. امروز سه‌تا نظر سنجی از سه نهاد رسمی را دیدم. خوشبختانه مشارکت 48 تا 51 درصد را نشان می‌داد که ظاهراً رو به افزایش است. اما از نتیجه نظرسنجی‌ها در مورد نامزدها مجاز نیستم چیزی بنویسم.
2. در مورد رأی ندادن به جناب آقای قالیباف نظر من عوض نخواهد شد.