https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

در قرائت زیارت عاشورا، هجده مقام را از خدا طلب می کنیم که هیچ کدام از آن ها مادی و دنیوی نیستند.

بعضی از دعاهای زیارت عاشورا، به ‌قدری بالاست که اگر در متن این زیارت نبود، شاید نمی شد باور کنیم که کسی جرأت درخواست آنها را از خدا داشته باشد.

با قرائت زیارت عاشورا درجاتی از سلوک را می آموزیم که سیر آن از مرتبۀ پایین تا مراتب بالا را در بر می گیرد.

مقاماتی که در زیارت عاشورا از خدا طلب می کنیم عبارتند از:

  1. مقام خونخواهی امام حسین علیه‌السلام «ان یرزقنی طلب ثارک» که مرتبه ای بس بزرگ است. از این جهت که خونخواهِ اصلی ابا‌عبدالله الحسین علیه السلام شخص امام زمان است.
  2. مقام وجاهت عندالله (آبرومندی نزد خدا) با این عبارت: «اللهم اجعلنی عندک وجیهاً بالحسین»
  3. مقام معِیَّت (همراهی با امام معصوم) «ان یجعلنی معکم فی الدنیا و الآخرة» که این درخواست، بسیار ویژه است، یعنی درخواستی است که تمام  انبیا و اولیا آرزویش را داشته‌اند.
  4. مقام شباهت زندگی با پیامبر اسلام و ائمۀ معصومین علیهم السلام از گهواره تا گور. «اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد»
  5. مقام شباهت درشهادت 14 معصوم «و مماتی ممات محمد و آل محمد» چون شیعه به حسب روایات معتبر معتقد است که پیامبراسلام تا امام حسن عسکری علیهم‌السلام، همه با شهادت از دنیا رفته اند.
  6. رسیدن به مقام محمود «ان یُبِلِّغنی المقام المحمود» با اشاره به آیۀ 79 سورۀ اسراء که خداوند به پیامبر امر می کند: نماز شب بخواند تا به مقام محمود برسد. (مقام محمود از نگاه اکثر مفسران، یعنی مقام شفاعت) خود شفاعت شدن، مقامی است که به هر کس نمی‌رسد (لا یملکون الشفاعة...) تا چه رسد به مقام شفاعت کردن..
  7. مقام مشارکت در مصیبت امام معصوم علیه السلام. «لقد عظمت الرّزِیّة... بک علینا» «و اسئل الله بحقکم... ان یعطینی بمصابی بکم... » (یعنی مصیبت شما را، مصیبت خودم می‌دانم) «الحمد لله علی عظیم رزِیّتی» که مقامی بس عظیم است و بسیار جای بحث دارد. در واقع این فراز از زیارت عاشورا، داستانِ یکی‌شدن با اهل‌بیت است که درخواست می کنیم از این طریق، به شجره طیبۀ حیات معصومین علیهم السلام متصل شویم.
  8. مقام برائت «و بالبرائة من اعدائکم» (بیزاری ‌جستن از دشمنان خدا و رسول و ائمه اطهار علیهم السلام)
  9. مقام لعن و نفرین بر ظالمان. «اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد» این مقام در زیارت عاشورا مقدم بر سلام است. یعنی اول صد بار بر ظالمین به حقوق پیامبر و آل او لعنت می فرستیم و بعد صد بار به محضر اباعبدالله علــیه السلام درود و ســلام هدیه می کنیم. (اول بروب خانه، سپس مهمان طلب) نکته مهم: چهره اصلی برائت و لعن، بعد از واقعۀ ظهور دیده می‌شود، چون تا قبل از ظهور نمی توانیم درک کنیم کسانی که باعث ماجرای کربلا بوده‌اند، ما را از چه نعمت بزرگی محروم کرده‌اند. به عبارت دیگر، ما الآن ادراک درستی از دنیای بعد از ظهور نداریم. از این رو اصل برائت در آن زمان قابل درک خواهد بود.
  10. مقام سِلم «انی سلم لمن سالمکم» «و ولیّ لمن والاکم» این مقام، مقام دوستی با دوستان اهل‌بیت، برای تشکیل یک شبکه متحد در راه تحقق کامل دین خداست.
  11. مقام تحارب. «حرب لمن حاربکم» این مقام، یعنی جنگیدن با دشمنان اهل‌بیت، برای پالایش آن شبکه متحد و همچنین مبارزه با موانع رشد بشر. که وصول به این مقام، برازندۀ هرکس نیست.
  12. مقام ایثار و جانفشانی: «بابی انت و امی»
  13. مقام قرب الی الله. « انی اتقرب الی الله»  «اللهم انی اتقرب الیک» مقام قرب مقامی است که فقط با عنایت ولیّ‌ خدا امکان پذیر خواهد بود.
  14. مقام دوستی و نزدیکی به اهل‌بیت «انی اتقرب الی الله و الی رسوله و الی امیرالمومنین و...» این مقام، مقدمۀ وصول به مقام قرب الهی است.
  15. مقام معرفت اهل‌بیت.«فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِکُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیائِکُمْ وَ رَزَقَنِی الْبَرَاءَةَ مِنْ أَعْدَائِکُمْ»
  16. مقام ثبات قدم و متزلل نبودن «ان یثبّت لی عندکم قدم صدق»  «وثبّت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین»
  17. مقام رجعت. «و ان یرزقنی طلب ثاری مع امام منصور» که جز با توفیق الهی کسی به مقام رجعت نمی رسد.
  18. رسیدن به مقام تحیت خدا. «اللهم اجعلنی فی مقامی هذا ممن تناله منک صلوات و رحمة و مغفرة...»

پ.ن: 

  1. برای رعایت اختصار، خیلی خلاصه و فهرست وار نوشتم.
  2. عزاداری هاتون قبول و التماس دعا...

 

۷ نظر ۱۹ مرداد ۰۰ ، ۲۳:۲۱
مرآت

آغاز به کار جناب آقای سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور انقلابی و فساد ستیز و پرتلاش کشورمون را به فال نیک می گیرم و برای ایشان و کابینه اش آرزوی توفیق و خدمت و سرافرازی دارم.

دعا می کنم که ایشان در سال های پیش رو و در مدیریت قوۀ مجریه، توکلش به خدا و اهتمامش خدمت به مردم باشد، با مقام معظم رهبری صادقانه و هماهنگ رفتار کند، و در مسند قدرت به تکبر اکبر هاشمی و ولنگاری سید محمد خاتمی و دگماتیسم احمدی نژاد و بی شرمی و فساد و خیانت شیخ حسن فریدون مبتلا نشود...

۳ نظر ۱۸ مرداد ۰۰ ، ۱۲:۳۶
مرآت

یک هفته قبل از مراسم تحلیف آقای رئیسی، یکی از مدیران بهینه سازی صنعت برق داشت در جمع عده ای مردم معترض و درحضور خبرنگاران، با حرارت تمام از طرح ها و سازه های آینده سخن می گفت و از آمایش های خوش رنگ و لعاب در دست اقدام خبر می داد. درحین سخنرانی یادداشتی نوشتم و توسط مجری برایش رساندم. با این مضمون:

جنابعالی حق نداری راجع به فردای ما حرف بزنی
وقتی از حال دیروز و امروز ما بی خبری!

عمر سیاست بازی شما تمام شده، داریم اعلامیه تکفین و تدفین شما را می نویسیم،

شما واقعاً از این همه وعدۀ سر خرمن که به مردم دادید خسته نشدید؟

محض رضای خدا حیا کنید و به جای این حرف های توخالی کمی خجالت بکشید و از مردم عذر تقصیر بخواهید.

۱ نظر ۱۶ مرداد ۰۰ ، ۲۳:۰۲
مرآت

پیام های بازرگانی صدا و سیما یعنی سپردن دروازه های فرهنگی کشور به اغواگران بیگانه و بوالهوسان دیوانه. یعنی مسلوب الاختیار کردن نهادهای دینی کشور، یعنی تقویت حس طمع ورزی و به انزوا کشاندن سنّت های مولّد، یعنی به مخاطره انداختن رابطه های امنیت ساز مصرف، یعنی ترویج اباحه گری و استفادۀ ابزاری و جنسیتی از زنان به نفع زرسالاران صهیونیست، یعنی انحراف تدریجی زنان از جادۀ عفاف. پیام های بازرگانی، پدیدۀ شومی است که جز «آنتن فروشی» صلاحیت نام دیگری ندارد.

۴ نظر ۱۵ مرداد ۰۰ ، ۱۳:۵۰
مرآت

مشی همسران موفق این است که سختی ها و مشکلات را جزء لاینفک زندگی می دانند. به همین دلیل در برابر ناملایمات می ایستند و خوش اخلاقی را در تمام لحظه های زندگی حفظ می کنند. همسران موفق یقین دارند که جزع و فزع کردن مشکلی رو حل نمی کند و لجبازی و بهانه جویی، مسیر زندگی رو دشوارتر می کند. به همین دلیل قرار و مدارشان بر این است که به جای کج خُلقی و بدرفتاری و به جای عصبانیت و پرخاشگری و قهرکردن، آستانۀ تحملمشون را بالا ببرند و از مشکلات ریز و درشت، نردبانی بسازند برای تکامل و رسیدن به بام زندگی.

آهای آقا دامادها و عروس خانم های محترم، بیاییم بعنوان همسران مسلمان و رشد یافته در فرهنگ بالندۀ دینی، به خودمون قول بدهیم با حفظ روحیۀ شادابی، همدیگر را در زندگی حمایت کنیم و از مشکلات روزمرّه، برای خودمون تجربه و فرصت بسازیم تا الگوی موفقی باشیم برای نسل هایی که بعد از ما یادگار ما خواهند بود.

پ.ن: به سهم خودم روز خانواده را به همۀ خانواده های عزیز و صبور و غیرتمند، مبارک باد می گویم.

سیاسی نوشت: خوشحالم از اینکه دیگر در برنامه های خبری صدا و سیما، اسم و صدا و قیافۀ شیخ حسن را نمی شنوم و نمی بینم...

۵ نظر ۱۴ مرداد ۰۰ ، ۱۸:۵۰
مرآت

 

روز عید غدیر، در مراسم عقد یکی از همکاران جوان دعوت بودیم. قرار بود به خاطر شرایط کرونا، مراسم خیلی سریع انجام شود و مهمانان هرچه زودتر سالن را ترک کنند. بعد از اجرای خطبۀ عقد و بعد از تبریک و شادباش و تقدیم هدایا، در حال خروج از سالن بودیم که آقا داماد عزیز، تعدادی ورق های ابر و باد به من و بعضی از مهمان ها داد و خواهش کرد تا جدی ترین توصیه ها و تجربه های زندگی رو براشون بنویسیم. من هم با اصرار مادر داماد پذیرفتم و این متن را براشون نوشتم:

آقـا داماد عزیز! به خـدا قسم ما هـم مثل خیلی از مـردم مشکلات داریم، بیـماری داریم، رنج کشیـده ایم، دوری از خانواده داشتیم، درغربت زندگی کردیم، اجاره نشین بودیم، طعم گرسنگی را چشیده ایم، به سختی درس خواندیم، سالهای دانشجویی استراحت و خواب راحت نداشتیم، چوب لج بازی استاد لائیک را خورده ایم، بسیاری از جمعه ها و روزهای تعطیل در حال کار و تلاش بودیم، از چشم و هم چشمی، چشم پوشیدیم، خیلی از روزهای زمستان زیر برف و باران بچه به بغل کنار خیابان منتظر تاکسی ایستادیم و خلاصه خیلی زجرها را تحمل کردیم، اما به عنوان یک بچه مسلمان با خدایمان عهد بستیم که شاد باشیم و رفتارغیرمؤدبانه نداشته باشیم، تصمیم گرفتیم در زندگی خودمون صمیمی باشیم، پشتیبان هم باشیم، صبور و مقاوم باشیم، بی تابی نکنیم و زندگیمونو آبرومندانه پیش ببریم تا به ساحل آرامش برسیم...

عروس خانم محترم، اگر به جای حسرت به زندگی این و آن، به شایستگی های خودت و همسرت بیاندیشی می توانی در سایۀ بندگی خدا به زندگی ات آرامش ببخشی. ما به این باور رسیده ایم که سرمایۀ آرامش، در سایۀ آسایش یافت نمی شود... سعادت و سلامتی و شادابی شما آرزوی ماست. زندگی تان به نور عشق تابان باد...

۵ نظر ۱۲ مرداد ۰۰ ، ۲۲:۲۴
مرآت

شبی که در سجود نبودم

هم سایۀ وجود نبودم

برای من ناگوار بود،

اگر زیر سایۀ آسودن می فرسودم!

 

پ.ن: سوره البلد آیۀ 4:  لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ

 

۰ نظر ۱۲ مرداد ۰۰ ، ۱۹:۳۶
مرآت

عجب نشاط انگیزه دنیای بدون شیخ حسن... :)))

دارم راحت تر نفس می کشم...

۱ نظر ۱۲ مرداد ۰۰ ، ۱۳:۰۱
مرآت

امام علی علیه السلام: مَن أحسَنَ السؤالَ عَلِمَ، و مَن عَلِمَ، أحْسَنَ السُّؤالَ

هر کس خوب سؤال کند، دانا شود و هرکس دانا باشد، سؤالِ خوب می پرسد.

 

امام سجاد علیه السلام: لا تَزهَدْ فی مُراجَعَةِ الجَهلِ و إن کُنتَ قد شُهِرتَ بخِلافِهِ

در برطرف کردن جهل خود بى توجّه مباش، اگرچه به دانایى  شهرت یافته باشى.

 

ترجمه از خودم

پ.ن:

از کتاب غررالحکم

از کتاب بحارالانوار: ج ۷۸، ص۱۶۱

 

۰ نظر ۱۱ مرداد ۰۰ ، ۱۶:۰۲
مرآت

یک سئوال بی پاسخ توی ذهنم مانده که هرچند ندانستنش ضرری به حالم نداره، اما دانستنش هم خالی از لطف نیست! و اون این که:

چرا هرچه ضرب المثل داریم همه ش قدیمیه و چرا در فرهنگ کلامی و نوشتاری جدید، ضرب المثل نداریم؟ :)

پ.ن:

  1. ضرب المثل معروفی هست که میگه: پرسیدن عیب نیست، ندانستن عیب است!! :))
  2. لطفاً اگر کسی چیزی در این باره می داند، دریغ نفرماید.

 

۴ نظر ۱۰ مرداد ۰۰ ، ۱۱:۴۱
مرآت