https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current
به نظر من ایرانی ضدانقلاب خارج‌نشین درهیچ جای دنیا سراغ نداریم که هدفش براندازی جمهوری اسلامی نباشد. حتی بعضی مخالفین و جناح‌های سیاسی داخل کشور هم از این قاعده مستثنی نیستند.
اما یک سئوال: آیا تا حالا فکر کردید که بودجۀ دورهمی‌ها، همایش‌ها، جلسات، میتینگ‌ها و مسلح کردن این گروه‌ها از کجا و چگونه تأمین می‌شود؟
به‌علاوه، هزینۀ رسانه‌های ارتباطی و شبکه‌های رادیویی، تلویزیونی و ماهواره‌ای که به اسم این گروه‌ها 24 ساعته علیه جمهوری اسلامی برنامه‌های خبری و تحلیلی تولید و پخش می‌کنند چگونه و از کدوم منبع تأمین می‌شود؟
اگر به این نتیجه رسیدید که منافقین، سلطنت طلب‌ها، کومله، پژاک، جیش‌الظلم، تجزیه‌طلبان کردی و گروهای تکفیری فقط به عشق مزدوری زنده‌اند و فقط زنده‌اند تا مزدوری کنند؛
و اگر به این نتیجه رسیدید که تمام هزینه‌های هنگفت این گروه‌ها را مستقیم یا غیر مستقیم دولت‌هایی مثل آمریکا، رژیم صهیونیستی، انگلیس، فرانسه، آلمان و دوکشور عربی تأمین می‌کنند؛ بدانید که کاری از این مزدورها ساخته نیست و این‌ها هرگز قادر به براندازی جمهوری اسلامی نخواهند بود. چرا؟
چون تجربۀ انقلاب‌های اصیل دنیا نشان داده، فقط اونهایی می‌توانند منشأء انقلاب (چه اسلامی و چه غیراسلامی) باشند و تحول ایجاد کنند که:
اولاً خودشون مایۀ درونی داشته باشند. یعنی صاحب اندیشه و فکر باشند.
ثانیاً اهل مایه گذاشتن باشند. یعنی از مال و زندگی خود مایه بگذارند و از جانشان بگذرند.
ثالثاً درتاریخ درجا نزنند و حرکتی رو به‌جلو از خود نشان دهند. یعنی دنبال بهبود شرایط و ایجاد تمدنی انسانی‌تر و عادلانه‌تر باشند نه این‌که فقط جاده صاف‌کن منافع جلادها و آدم‌کش‌ها باشند.
چهارم این که یک رهبر فهیم، خردمند، آزاده، آزاداندیش و خوش‌سابقه داشته باشند. یعنی مرد علم و ایمان و عمل باشد تا از خط و نشان دشمن نترسد و از معرکه فرار نکند.
این‌ها شروط لازم برای گروه‌های مبارز است. اما انگار از این قوم بی‌ریشه، جز گدایی و ادعای خدایی کار دیگری ساخته نیست.
این‌ها فقط عِرض خود می‌برند و گاهی هم زحمت برای ما می‌سازند...