https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مقاومت» ثبت شده است

خدا کند، آدم‌های بی‌شعور سیاسی و غیر سیاسی داخل کشور بفهمند که آمریکا و اسرائیل حتی به اندازه یک مراسم تحلیف هم، خوش‌حالی ما را بر نمی‌تابند.

خدا کند احمق‌های خودتحقیر به خود بیایند و درک کنند ددمنشی اسرائیل و دولت‌های آمریکا را و درنده‌خویی این‌ باند کثیف و خون‌آشام را که حتی حاضر نیستند یک نیمروز، وفاق ملی ما را تحمل کنند.

****   ****   ****

اسماعیل هنیه عزیز، خونین بال پرواز کرد، به اوج رسید و جاودانه شد. او از بین ما نرفت و از یاد ما نیز نخواهد رفت. او با شهادتش، راه ایمان و مقاومت و پایمردی‌ را برای ملت فلسطین و برای مردم آزادۀ جهان نورانی‌تر کرد. بی تردید برای او سخت بود که وارث شهادت 63 نفر فرزند و نوه و اعضای خانواده‌اش باشد، اما خود از فیض شهادت محروم بماند. گوارایش باد شهادت و ارزانی‌اش باد سعادت. هنیئاً له و لهم‌الجنه...

شهید هنیه، با اون چهرۀ آرام و دوست داشتنی‌، نزد ما همیشه نماد پاکی و صداقت و نیک‌عهدی باقی خواهد ماند و شهادت او درخت مقاومت و عزت‌خواهی‌ را در روح و جان ما ریشه‌دارتر و پربارتر خواهد کرد.

تجربۀ تاریخ هم ثابت کرده است که خون سرداران و پیشگامان جبهه حق، همواره نقطۀ عطفی خواهد بود برای تقویت عزم و رزم مبارزان راه خدا، تا در دفاع از مظلومیت خود قوی‌تر باشند و به سستی و ناامیدی گرفتار نشوند.

 

پ.ن:

  1. هرکه را صبح شهادت نیست، شام مرگ هست.
  2. فرصت تحلیل و تفسیر حادثه نیست. اما به نظرم وقت آن رسیده است که جمهوری اسلامی بدون هیچگونه ملاحظه‌ای نسبت به شناسایی، پاکسازی و مجازات عوامل نفوذی دشمن (در هر جایگاهی که هستند) اهتمام جدی بورزد و دولت جدید نیز با رویکردی انقلابی و باورمند سطح امنیت و حفاظت راهبردی کشور را در برابر  تروریست‌های صهیونی افزایش دهد..

 

۵ نظر ۱۰ مرداد ۰۳ ، ۱۵:۵۱
مرآت

بساط سبزه لگدکوب شد به پای نشاط

ز بس که عارف و عامی به رقص برجَستند

.

عید ولادت منجی عالم مبارک باد.

 

عن سیدالساجدین، علی بن الحسین علیه السلام:

مَنْ ثَبَتَ عَلى وِلایَتِنا فى غَیْبَةِ قائِمِنا اَعْطاهُ اللّه ُ اَجْرَ اَلْفِ شَهیدٍ مِثْلَ شُهَداء بَدْرٍ وَ اُحُدٍ.

کسى که در زمان غیبت قائم ما بر ولایت ما استوار باشد، خداوند پاداش هزار شهید همانند شهداى بدر و احد را به او عطا خواهد کرد.


پ.ن: بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵

۳ نظر ۲۷ اسفند ۰۰ ، ۱۶:۴۱
مرآت

آهای آقایان غرب گرای خودفروخته! آهای سلبریتی های خودباخته، آهای رسانه هایی که بر قبلۀ آمریکا دست نیاز دراز می کنید! ببینید حال و روز هم کیشان و همفکرانتان را در اوکراین! ببینید چه راحت فریبتان می دهند و چه قدر زود تنهایتان می گذارند و چه ارزان حیثیت و آبرویتان را می فروشند!

جناب آقایان ظریف و روحانی، دیدید چه راحت در صحنه آتش و خون رهایتان می کنند و خاکستر ناموس و اعتبارتان را به باد می دهند؟ حالا با این همه نامردی ها و دغلبازی ها و نیرنگ های خائنانه بازهم توقع دارید به آمریکا اعتماد کنیم؟ بازهم توصیه می کنید که دین و دنیای ملت را با کدخدا معامله کنیم؟

می دانم که نمی خواهید عبرت بگیرید، می دانم که نمی توانید عبرت بگیرید! چون اختیار شما دست خودتان نیست. چون ریش های رنگی و پروفوسوری شما نزد آمریکا و انگلیس به گرو مانده است. آری شما همچنان باید نوکر حلقه به گوش باقی بمانید! ولی کاش نوکری شما با مزد و مواجب باشد، کاش خوش خدمتی خود را ارزان نفروشید. کاش یک بار هم  که شده دلتان را به دریای غیرت بزنید و خدا را در نظر بگیرید! کاش شهامت این را داشته باشید که به خودتان، به مردم خوبتان، به دانش بومی ملت، به بازوان پر تلاش نیروی کار داخلی و به صبوری و صفای مردم خودتان اعتماد کنید و کاش بیزاری بجویید از شیطان بزرگ. بیزاری بجوئید از آنهایی که به ما و به هیچ کس جز منافع خودشون رحم نمی کنند. کاش. کاش. کاش.

اما بنازم به هوشمندی و غیرت رهبرم که نامردی ها را دید و خون دل ها را خورد، اما تحت تأثیر جوسازی اصلاح طلبان بی ریشه قرار نگرفت و خام استدلال های صدمن یه غاز اعتدالیون خیانت پیشه نشد. بنازم به رهبر بیدارم سیدعلی که به تنهایی فریاد روشنگری سر داد، صبوری کرد، دروغ شنید، طعنه ها را به جان خرید، اما مقاومت ورزید و اجازه نداد روی تسلیحات موشکی کشورش و توان نظامی ملتش معامله کنند!

و شما نیز آقایان رسانه های بیگانه پرست، بازهم بگویید موشک می خواهیم چکار؟ بازهم بگویید هسته ای برای چی؟ بازهم بگویید ارتش و سپاه و مردان میدان می خواهیم چه کار؟ شما بروید و همچنان در رسانه هایتان کدخدا را ستایش کنید و از سیاست های انگلیس و صهیونیست های کودک کش دفاع کنید و دلخوش باشید که به وقت حادثه جناب بایدن براتون دعا می کند و انگلیس براتون خودرو می فرستد تا اگر مجال یافتید بتونید مثل موش فرار کنید و آوارۀ بیابون بشوید!

 

پ.ن: فاعتبروا یا اولی الابصار...

 

۷ نظر ۰۷ اسفند ۰۰ ، ۲۲:۳۲
مرآت

شاید برای شما هم این پرسش مطرح شده باشد که عامل تاب آوری بعضی آدم ها چیست و مهارت تاب آوری چگونه به دست می آید؟

به نظر من میزان تاب آوری افراد با نحوۀ استدلال و نگرش آن ها در مواجهه با شرایط ناگوار رابطۀ مستقیم دارد. به عبارت دیگر، آدم های مقاوم به جای فاجعه ساختن از مشکلات و گرفتاری ها، بیشتر از هرچیز به توانایی های خود می اندیشند و بر ضعف های خود غلبه می کنند.

مثلاً آدم های تاب آور به جای انفعال و ناامید شدن، از یک موقعیت پرمخاطره برای خود یک فرصت می سازند و در دشواری ها و ناملایمات زندگی، به جای چه کنم چه کنم، به آینده ای روشن می نگرند و نتیجه ای امید بخش را برای خود پیش بینی می کنند.

+ به قول یک ضرب المثل قدیمی: مرد باید در کشاکش دهر سنگ زیرین آسیاب باشد.

پ.ن: نمی دانم حرف روان شناسان حیطۀ خلاقیت تا چه اندازه درست است که می گویند: «هر عمل خلاقانه ای متضمن ویرانی وضعیت پیشین است.»

۰ نظر ۱۹ تیر ۰۰ ، ۱۷:۲۰
مرآت