موشک های عبرت!

آهای آقایان غرب گرای خودفروخته! آهای سلبریتی های خودباخته، آهای رسانه هایی که بر قبلۀ آمریکا دست نیاز دراز می کنید! ببینید حال و روز هم کیشان و همفکرانتان را در اوکراین! ببینید چه راحت فریبتان می دهند و چه قدر زود تنهایتان می گذارند و چه ارزان حیثیت و آبرویتان را می فروشند!

جناب آقایان ظریف و روحانی، دیدید چه راحت در صحنه آتش و خون رهایتان می کنند و خاکستر ناموس و اعتبارتان را به باد می دهند؟ حالا با این همه نامردی ها و دغلبازی ها و نیرنگ های خائنانه بازهم توقع دارید به آمریکا اعتماد کنیم؟ بازهم توصیه می کنید که دین و دنیای ملت را با کدخدا معامله کنیم؟

می دانم که نمی خواهید عبرت بگیرید، می دانم که نمی توانید عبرت بگیرید! چون اختیار شما دست خودتان نیست. چون ریش های رنگی و پروفوسوری شما نزد آمریکا و انگلیس به گرو مانده است. آری شما همچنان باید نوکر حلقه به گوش باقی بمانید! ولی کاش نوکری شما با مزد و مواجب باشد، کاش خوش خدمتی خود را ارزان نفروشید. کاش یک بار هم  که شده دلتان را به دریای غیرت بزنید و خدا را در نظر بگیرید! کاش شهامت این را داشته باشید که به خودتان، به مردم خوبتان، به دانش بومی ملت، به بازوان پر تلاش نیروی کار داخلی و به صبوری و صفای مردم خودتان اعتماد کنید و کاش بیزاری بجویید از شیطان بزرگ. بیزاری بجوئید از آنهایی که به ما و به هیچ کس جز منافع خودشون رحم نمی کنند. کاش. کاش. کاش.

اما بنازم به هوشمندی و غیرت رهبرم که نامردی ها را دید و خون دل ها را خورد، اما تحت تأثیر جوسازی اصلاح طلبان بی ریشه قرار نگرفت و خام استدلال های صدمن یه غاز اعتدالیون خیانت پیشه نشد. بنازم به رهبر بیدارم سیدعلی که به تنهایی فریاد روشنگری سر داد، صبوری کرد، دروغ شنید، طعنه ها را به جان خرید، اما مقاومت ورزید و اجازه نداد روی تسلیحات موشکی کشورش و توان نظامی ملتش معامله کنند!

و شما نیز آقایان رسانه های بیگانه پرست، بازهم بگویید موشک می خواهیم چکار؟ بازهم بگویید هسته ای برای چی؟ بازهم بگویید ارتش و سپاه و مردان میدان می خواهیم چه کار؟ شما بروید و همچنان در رسانه هایتان کدخدا را ستایش کنید و از سیاست های انگلیس و صهیونیست های کودک کش دفاع کنید و دلخوش باشید که به وقت حادثه جناب بایدن براتون دعا می کند و انگلیس براتون خودرو می فرستد تا اگر مجال یافتید بتونید مثل موش فرار کنید و آوارۀ بیابون بشوید!

 

پ.ن: فاعتبروا یا اولی الابصار...