عجب نشاط انگیزه دنیای بدون شیخ حسن... :)))
دارم راحت تر نفس می کشم...
عجب نشاط انگیزه دنیای بدون شیخ حسن... :)))
دارم راحت تر نفس می کشم...
مبارزه و پیش گیری دو مقولۀ متفاوتند، کار قوۀ قضاییه، کشف جرم نیست، تشخیص جرم و صدور حکم مجرمیت است. کشف جرم و شناسایی متخلفان اقتصادی و تبانی کنندگان در سازمان های دولتی بر عهدۀ حراست وزارتخانه هاست که تحت امر دولت هستند و باید عملکرد کارکنان و مدیران را در سیستم اداری رصد و بر عقد قراددادها و اجرای صحیح آن نظارت نمایند و هرگونه تبانی و تخلف را کشف و با هماهنگی دستگاه ذیربط، متخلفین را به مراجع قضایی معرفی کنند.
کار دیگر دولت این است که ساختار اقتصادی را سالم سازی کند تا فساد مالی (رشوه، اختلاس، جابجایی پول، شریک شدن با متقاضی، صدور موافقتنامه برای افراد خاص و ...) رخ ندهد. مثلاً یکی از راه ها این است که دولت الکترونیک ایجاد شود تا هرگونه تقاضا و درخواستی از این طریق ثبت و پیگیری شود و خارج از این سیستم هیچ تقاضایی برای واردات، صادرات، اخذ موافقت های اصولی و قراردادهای مالی پذیرفته نشود. تا دخالت عامل انسانی به حداقل برسد و امکان سوء استفاده کاهش یابد. بدیهی است در چنین شرایطی، حتی خود دولت نیز حق اِعمال نظر بر این سیستم را نخواهد داشت و اگر تخلفی هم صورت بگیرد فوراً باید با آن برخورد کند. برخورد دولت هم این است که مجرم یا مجرمان را به دستگاه قضایی معرفی کند. اما، بعد از اینکه پرونده به دستگاه قضایی ارجاع شد ادامۀ کار بر عهدۀ اوست و مسئولان قضایی باید پاسخگو باشند.
اما دولت روحانی نه تنها این کار را نکرده و نمی کند، بلکه دوست داشت، فرایند کار به گونه ای باشد که نورچشمی های خودشون به نوایی برسند، نمونه اش اینکه وقتی بر اساس شکایت مدعی العموم، برادر رئیس جمهور را به دادگاه احضار کردند آقای روحانی مانع شد و تهدید کرد که اگر برادرش دستگیر شود، آرامش کشور را بهم خواهد زد و به این گونه نگذاشت قوۀ قضاییه کارش را انجام دهد. تا وقتی که آقای رئیسی سکان قضایی کشور را به دست گرفت و شجاعانه روند دستگیری و محاکمۀ حسین فریدون را پیگیری کرد.
پ.ن:
مگر بیماری آلزایمر بگیرم وگرنه دروغگویی ها و فرومایگی های حسن روحانی را از یاد نخواهم برد... به قول دیپلمات های اطوکشیده، «مایلم» از همین تریبون نارسا، به عنوان یک شهروند دردمند، آبرومند و آرزومند، رسماً اعلام کنم که از خیانت ها و رفتارهای فریبکارانه شیخ حسن نخواهم گذشت و حکایت نیرنگ ها و تدلیس های ابلیسانه اش را در سطر سطر خاطراتم خواهم نوشت...