یادداشت دردآلود
مقدمه:
- بعضیها، خوب حرف میزنند،
- بعضیها، حرفِ خوب میزنند.
- بعضیها، هم خوب حرف میزنند وهم حرفِ خوب میزنند.
- بعضیها، نه خوب حرف میزنند، نه حرف خوب میزنند!
این چهار گزاره را امروز بعد از گوش دادن دقیق به یک سخنرانی مناسبتی نوشتم.
بیان مسئله:
وقتی یک فایل صوتی یا تصویری از تفسیر قرآن، بحث اخلاقی، تحلیل سیاسی یا تاریخی و یا هر موضوع دیگر را گوش میدهم تقریباً تا صد درصد مطالبش را میفهمم، اگر بحث خیلی پیچیده یا فنی باشد، با دوبار گوش کردن حتماً مطلب را متوجه میشوم. اما، امروز برای چندمین بار سخنرانی مناسبتی یک چهرۀ معروف مذهبی را مرور کردم متأسفانه جان کلام را نفهمیدم. نمیدانم بحث ایشان از چه منطقی پیروی میکند؟ چیستی و چراییاش کجاست و بالاخره نتیجه و خاصیت مفهومسازیهای پر حاشیه این سخنران چه خواهد بود!
و نتیجه:
در این نفهمیدن دو احتمال وجود دارد: یا این که بنده خیلی منحط و متحجّر و کودن هستم، یا این گوینده محترم خیلی اندیشمندانه و متفکرانه و منعطف حرف میزند!
اما با گوش دادن این سخنرانی، یاد حضرت امام روح الله افتادم که چهقدر زیبا و روان ماهیت سه مفهوم کلیدی «تحجر»، «انقلابیگری» و «لیبرالیسم» را در منشور روحانیت برای مردم آزاده جهان تبیین و مصداقسازی فرمودند. روحش شاد و یاد باد.
سلام برادر
شاید این برگرده به ذهن ما، که به صورت خودکار دوست داره با طیب خاطر از درست یا غلط بودن یه شخص یا گفتمان، به منویاتش گوش بده...
اما نظام هستی این ذهنیت رو خط خطی میکنه... چون سیر رشد برای من با این ذهنیت شکل نمیگیره...
جالبه ما امروز بعد از گذر چند دهه میتونیم بعضی فرمایشات شهید مطهری رو نقد کنیم... اشتباه بوده نظرشون در بعضی از موضوعات...
خب چه اشکالی داره؟!!!
شهید هم شدن... یعنی خداوند لایق شهادت هم دونستنشون....
پس اون اشتباهات!!!
اقلش اینه که: برای رشد امثال من...
ان شاالله این بزرگواری که سخنرانی شون رو گوش دادید جون به عزرائیل جز با شهادت ندن...
ایشون سخنران مفیدی هستن...
یکی از سخنرانی که بخش های مغفول مانده در جامعه ی حوزوی رو نشانه گیری میکنن، خودش موجب بیداری و افزایش فهم عمومی میشه....
اما این حسن ایشون نباید ما رو به این خطا بندازه که ما سهم خودمون از تشخیص خوب و بد، از درست و غلط رو ندیده بگیریم...
اگر فایده های ایشون رو استفاده کنیم و بدانیم که ایشون هم ممکنه در تحلیلی بر خطا باشن، این یعنی یک گفتمان زنده و حیات بخش...