لو کُشِفَ الغِطاء!

برای امیر مؤمنان و مولای متقیان (2)

علی جان، افسوس که چاهِ غیرتِ زمین، هنوز از آهِ غُربتِ تو غمگین است و حلقه های عمیقش سوگنامۀ تنهایی تو را می سرایند. دردا که گوهر «لو کُشِفَ الغِطای» تو هنوز در ظرفِ تَنگ زمان نمی گنجد و خاکیان نیز در انعکاس فریاد عدالت تو درمانده و شرمسارند!

 ای جان پیامبر، جا دارد که بشریت از غربت تو همیشه بنالد و تا ابد اشک غم ببارد و سزاوار است که خاکیان نیز در عزای تو غمگنانه بِگریَند و در دوزخ دنیای بی تو، شرمگینانه بسوزند و در خرابۀ تباهی و سیاهی خویش، بلولند و ذلیلانه بر خاشاکِ خاک بخسبند...!!