درک من از دعای فرج.

از شانزده سالگی دعای فرج را می خواندم. اما هیچ وقت معنای حقیقی «و ضاقت الارض و منعت السماء» را نمی فهمیدم و هیچ گاه مصداق واقعی این عبارت را درک نمی کردم. اما با شیوع بیماری کرونا و محدودیت های ناشی از آن، هم سایۀ مرگبار «و ضاقتِ الارض» را دیدم و هم مصیبت غمبار «و مُنِعَت السّماء» را چشیدم. خدایا، فریادرسِ درماندگان زمین را برسان.

 

+ در روزگار حاکمان زر و زور و تزویر که از بالا و پائین آنها تباهی و سیاهی می زاید، راه های گریز به سوی نور همچنان گشوده است. فَفرّوا اِلی الله.

 

پ.ن: نمی دانم این اشتباه از کی و چگونه په وجود آمده است که دعای «اللّهم کُن لِولیّک الحُجة بن الحَسن...» را دعای فرج نامیدند. در حالیکه دعای فرج همان است که با «الهی عظم البلاء شروع می شود» و گزینۀ اول به دعای سلامتی امام زمان معروف است.