تو ماهی، تو مهتابی. تو از نسل گلاب و آیینه و آبی.
من دلتنگم، درمانده ام، دردمندم، پریشانم.
من از هزارتوی شب های قیراندود گریزانم.
و تو را با ابیات متشابه شب های شوق می خوانم.
مولای من؛
من، بازماندۀ قبیلۀ شوقم که فرشتگان، در تکویر بی کسی، غبار از صفحه شعر و شعورم می زدودند
و آیینۀ رستگاری مرا دستکاری می کردند!
مولای منتظر؛
برای تو هر روز شعر انتظار می خوانم و به انتظار آمدنت می مانم...
ولادت دهمین پیشوای هدایت و نور، امام هادی
علیه آلاف تحیة والثناء مبارک باد.
۱ نظر
۰۳ مرداد ۰۰ ، ۲۳:۵۶