آرایشگاه و انتخابات.

دیشب داخل آرایشگاه مردانه در یک جمع نامتجانس بودم. طبق معمول در بارۀ انتخابات حرف می‌زدند و می‌گفتند که انتخابات‌های ما حکومتی و‌ فرمالیته است و رأی مردم هیچ تآثیری ندارد. چون نتیجه‌اش از قبل معلوم است و هرکس را که خودشان بخواهند رأی می‌آورد... اون‌جا فقط من یکی مخالف بودم که لازم بود سکوت نکنم و در مقام دفاع چیزی بگویم. اما مجبور شدم فقط براشون چندتا شاهد مثال بیاورم تا حرفم را باور کنند.

بهشون گفتم: اتفاقاً آزادترین و حقیقی‌ترین انتخاب ها در کشور ما انجام می‌شود. نمونه اش همین انتخابات روز جمعه که آقای صادق لاریجانی بعنوان هم‌لباس رهبری، از جنس خود رهبری، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با حکم رهبری، عضو سابق فقهای شورای نگهبان با حکم رهبری، رئیس قوۀ قضاییه اسبق با حکم رهبری، عضو مجلس فعلی خبرگان، برادر رئیس سابق مجلس شورای اسلامی و بالاخره چهره مشهور و معروف کشور که اصالتاً مازندرانی است و در مازندران هم کاندیدای خبرگان شد، اما دیدیم که رأی نیاورد و فرد دیگری انتخاب شد، یا مثلاً آقای نوبخت و باهنر، هر دو جزو افراد مشهور و مقبول از دوجناح متفاوت بودند یکی رفت کرمان و اون یکی رفت رشت کاندیدا شد، اما دیدید که هیچ‌کدام رأی نیاوردند، نفر چهارم آقای مصطفی پورمحمدی، وزیر اسبق کشور، وزیر اسبق دادگستری، رئیس سابق سازمان بازرسی کل کشور و دبیر جامعه روحانیت مبارز تهران، اما دیدیم که افراد جناح ایشان رأی آوردند ولی خودش برای خبرگان رأی نیاورد.... به نظر شما کجای این انتخابات مهندسی و فرمایشی و نمایشی است؟ آیا این نمونه‌ها کافی نیست که باور کنیم انتخابات در ایران واقعی و آزاد است؟ بهشون گفتم با این شواهد روشن اگر خواستید تهمت بزنید، بزنید. اما جواب خدا را هم باید بدهید.

هیچ‌کدومشون هیچی نگفتند اما قیافۀ همه‌شون دیدنی بود...