تمایز یافتگی نهادی روحانیت!

باور عمومی مردم این است که می‌گویند روحانیت در جوامع گذشته وجهۀ مقبول تری داشته و چون همه‌جا با مردم و در کنار مردم بوده به همین دلیل  اعتبار و منزلت بیشتری در جامعه داشته است. اما از آن جا که نقش ذاتی روحانیت در دهه‌های اخیر تمایز نهادی پیدا کرده و بین مناصب آنها با نیاز مردم فاصله افتاده، در نتیجه محبوبیت اجتماعی خود را از دست داده و آنگونه که باید از اقبال مردمی برخوردار نیستند.

مردم بر این باورند که روحانیت برخی از کارکرد‌های خود را فراموش کرده و به وادی دیگری روی آورده است و می گویند که نماد محسوس این واقعیت را در فرایند تضعیف مساجد می شود دید که از حیث کارکرد‌ها و نقش‌هایشان پس از استقرار نظام دینی بسیار کم اثر شده است.

پ.ن: به نظرم چنین برداشتی از کارکرد روحانیت، اگرچه مصادیق قابل قبولی دارد؛ اما قابل نقد است و معتقدم که این باور نمی تواند قطعیت و فراگیری عمومی داشته باشد.

برای قافلۀ شقایق

خوشا به حال آن ها که با شهادت رفتند!

خوشا به حال آن ها که در حجلۀ سرخ شهادت آرمیدند

و بدا به حال ما که در عصر تکثّر سلایق و علایق، در فهم حقایق وا مانده ایم و از قافلۀ سرخ شقایق جا مانده ایم.

 

نام و یاد شهدای انقلاب اسلامی، شهیدان دفاع مقدس و شهیدان مدافع حرم جاودانه باد

دست نیاز

با درماندگی دست های نیاز چه باید کرد؟

و با لنگی پای عطش تا کجا می توان دوید؟

.

.

.

یارب از ابر هدایت برسان بارانی...

 

برای آغاز.

 

خودم را فرجام یک آغاز می‌دانم - در اقامۀ اولین نماز

 در روزگار حاکمان زر و زور و تزویر که از بالا و پائین آن تباهی و سیاهی می‌زاید، راه‌های گریز به سوی نماز و نور همچنان گشوده است.

«ففروا الی الله»

خدایا، دوست دارم با زبان نیاز برایت بگویم و با نگاره‌های دلنواز، برایت بنگارم.

خدایا، نوازش نگاهت را از بندۀ روسیاهت دریغ مدار...