نه غزه، نه لبنان!

پردۀ اول- این شعار، یک روزی در خیابان‌های تهران توسط عده‌ای غرب‌گرا سر داده شد و کم‌کم رواج بیشتری پیدا کرد. بعد هم به یک شعار رسمی براندازانه تبدیل شد. این شعار، در اصل زائیدۀ تفکر آمریکا و انگلیس است که توسط عوامل برانداز داخلی فریاد زده شد. اما از عجایب این شعار این است که غیر از ایران در هیچ کجای دنیا و توسط هیچ گروهی تکرار نشد

پردۀ دوم- این شعار، ظاهری وطن‌دوستانه دارد اما شیوع آن بهانه‌ای بود برای وطن فروشی که البته خودفروشی، شیطان صفتی و مظلوم‌کُشی نیز در آن موج می‌زند.

پرده سوم- شعار نه غزه، نه لبنان عقیدۀ کسانی است که نه تنها هیچ وقت جان خود را فدای ایران نمی‌کنند، بلکه در سال 88 کشور را تا لبه پرتگاه سقوط پیش بردند و سال 1401 هم، پرچم کشور را رسماً به آتش کشیدند، حتی جان عزیز تعدادی طلبه و بسیجی و مأمور انتظامی و مردم بیگناه را نیز جلوی پای آمریکا و اسرائیل سلاخی کردند.

پردۀ چهارم- سال 88 یک عده وطن فروش، این شعار اسرائیل‌پسند را سر دادند و خواستند که جبهۀ مقاومت را از حمایت جمهوری اسلامی محروم کنند، اما وجدان‌های بیدار جهان، این تفکر خودخواهانه و غیر انسانی را پس زدند و امروز موج موج از مردم دنیا به حمایت از فلسطین برخاسته‌اند و در دفاع از مظلومان غزه یکصدا شده‌اند.

پردۀ پنجم- دیروز در تجمع حمایت از غزه ذهنم درگیر این سئوال بود که: چرا ننگ این شعار به نام مردم ایران ثبت شد؟ چرا این شعار از مرزهای ایران فراتر نرفت؟ و چی شد که بر خلاف جماعت اندکی که آن روز شعار «نه غزه نه لبنان» سر دادند، امروز حمایت از مردم غزه و فلسطین به یک مطالبۀ بزرگ جهانی تبدیل شده است؟! واقعاً چرا؟؟ و ما کجای قصه‌ایم؟ ...فتأمّل 

 

پ.ن: 

1. فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُکُمْ مَا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَیْکُمْ وَیَسْتَخْلِفُ رَبِّی قَوْمًا غَیْرَکُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَیْئًا إِنَّ رَبِّی عَلَى کُلِّ شَیْءٍ حَفِیظٌ (سوره هود آیه 57)  «اگر روی بگردانید، من رسالتی را که مأمور بودم به شما رساندم؛ و پروردگارم گروه دیگری را جانشین شما می‌کند؛ و شما کمترین ضرری به او نمی‌رسایند؛ پروردگارم حافظ و نگاهبان هر چیز است!»
2.  وَإِنْ تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَیْرَکُمْ ثُمَّ لَا یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ (بخشی از آیه 28 سوره محمد) «و اگر روى بگردانید، خداوند قومى غیر شما را جایگزین شما مى‌کند که آنان مثل شما (سست ایمان و بخیل) نیستند»

 

میدان سخن‌ساز

«چشم‌های‌تان به میدان باشد نه به سخنرانی‌ها»

*** *** ***

میدان است که عمل می‌کند.

میدان است که سخن را می‌سازد

.

میدان را دریابید.

.

 

فردا (27 آبان) میدان انقلاب

 

برای خانم بیان، برای غزه

رسم اغلب خبرنگاران این است که پیام های مهم و آنی خود را در مواقع حساس، برای انتشار سریع و وسیع در سطح جهانی به صورت توئیت منتشر می کنند...

خانم بیان یک خبرنگار فلسطینی و ساکن غزه است که چند روز پیش در یک توئیت پیام عجیب خود را این‌جور به جهان مخابره کرد: 

«من بیان هستم، ۲۷سال در شهر زیبای غزه زندگی کردم و امروز شاید آخرین روز حیات من در این جا باشد. من و خانواده‌ام تصمیم غلط روز نکبت در سال ۱۹۴۸ را تکرار نمی‌کنیم و خانه خود را به سمت جنوب ترک نخواهیم کرد. همه ما تا آخرین نفس به فلسطینی بودن خود افتخار می‌کنیم.

من جهان را از شرق تا غرب به خاطر آن‌چه بر سر ما می‌آید نمی‌بخشم و امیدوارم عکس‌های ما تا پایان عمر، شما را آزار دهد»

من نمی‌دانم کاربران دنیا نسبت به این توئیت چه واکنشی داشتند؟ و خبر هم ندارم که این خبرنگار عزیز و مظلوم الآن کجا و در چه وضعیتی است. فقط یادمه وقتی این توئیت را خواندم خیلی غم روی دلم نشست و قلبم شدیداً به درد آمد. اما چون کاری از دستم ساخته نبود. فقط اشک ریختم و خودم را مستحق نفرینش دانستم. بعد هم برای او و مظلومان فلسطینی دعا کردم و این بیت از حضرت حافظ را برای غزه و اهالی مقاوم غزه خواندم:

به صبر کوش برادر که حق رها نکند...

چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی...

نحن قادمون ان‌شاءالله.

 

ملوسک‌های عروسکی...

حالم بهم میخورد از بعضی آدم‌های به ظاهر انسان که حتی یک ذره عاطفه و احساس در وجودشون پیدا نمی‌شود. حالم بهم می‌خورد از آدم‌هایی که از بودن و زندگی کردن فقط بلدند بخورند، بخوابند و عیاشی کنند و یاد گرفته‌اند که زنده باشند تا خوب بلولند! واقعاً حالم بد می‌شود از آدم‌هایی که اگر تمام انسانیت هم نابود شود، آن‌ها فقط نگران این هستند که مبادا شکم‌شان و عیاشی‌شان آسیب ببیند. به خدا قسم گاهی افسوس می‌خورم که چرا این ملوسک‌های عروسکیِ زن زندگی آزادی به اندازه یک ارزن هم درکی از زندگی و همزیستی انسانی ندارند.

به خدا قسم شرم دارم از این که بگویم در سرزمین تمدنی ایران عزیز من، آدم‌هایی هستند که نه فقط از تیکه تیکه شدن هزاران زن و کودک بی‌گناه غزه ناراحت نیستند، بلکه حاضرند پای جلادان آمریکایی و اسرائیلی را هم به خاطر این جنایت‌ هولناک ببوسند:(

و حالا وقتی این آدم‌نماها را می‌بینم تازه معنی فریاد سرور آزادگان جهان را می‌فهمم که چرا به آن قوم سیاه‌دل فرمود: اگر دین ندارید، حداقل آزاده باشید!! و تازه مفهوم کلام مولا علی علیه‌السلام را می‌فهمم که چرا خطاب به مردم منافق و بی‌غیرتِ زمان خود فرمود: یا اشباه‌الرّجال ولا رجال...

***   ***   ***

اما دیروز و امروز به همراه چند نفر از دوستان رفته بودیم مراکز سپاه و بسیج و هلال احمر و امثال این‌ها که ما را به عنوان نیروی داوطلب به فلسطین یا غزه اعزام کنند. اما به هر دری زدیم نشد. گفتیم آموزش دیده‌ایم، گفتند مجوز اعزام نداریم! گفتیم خدمات پزشکی بلدیم، گفتند فعلاً نمی‌شود! گفتیم در رانندگی حرفه‌ای هستیم، گفتند دستور نداریم! گفتیم کار خبرنگاری و فعالیت رسانه‌ای بلدیم، گفتند فعلاً اجازۀ این کار را نداریم! گفتیم کار کفن و دفن شهیدان و نماز میت و این چیزها، بازهم قبول نکردند! آخر به همین تجمع حمایت از فلسطین اکتفا کردیم و رفتیم میدان انقلاب و به عنوان کمترین اقدام، خودمون را در مصیبت جانکاه مردم مظلوم غزه و فلسطین سهیم کردیم و شعار دادیم و از جنایت‌‌های وحشیانۀ صهیونیست‌ها اعلام انزجار کردیم. بعد هم به اتفاق هم تصمیم گرفتیم حداقل 50 درصد موجودی کارت بانکی‌مان را برای حمایت از مردم غزه و فلسطین هدیه کنیم. ولی چون مبلغ آن چشمگیر نبود، در سایت اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری به حساب مخصوص واریز کردیم تا به برکت کمک‌های خوب دیگران، محلی از اِعراب داشته باشد و ان‌شاءالله قبول افتد.

اماتر این‌که، بسیار خوشحالم از این‌که می بینم در کنار آدم‌نماهای جریان آلودۀ زن زندگی آزادی و در کنار یک عده آدمک‌های جیره‌خوار سلیبریتی که فقط بلدند جَویده‌های جاهلیت مدرن را نشخوار کنند؛ بحمدالله انسان‌های شریف و غیرتی فراوان داریم که از قضا وظیفۀ اصلی دفاع از شرافت این مرز و بوم همیشه بر دوش آن‌ها بوده و اتفاقاً همین‌ها هستند که همیشه برای کشور دوست داشتنی ایران اسلامی اعتبار و افتخار می‌آفرینند. کثرالله امثالهم...

 

حتی یک لحظه...

از دیروز (۲۵مهر) روی درب اتاق محل کارم با فونت درشت نوشتم:

اگر امکان اعزام به فلسطین برایم فراهم شود، حتی یک لحظه‌ هم درنگ نخواهم کرد. ان‌شاءالله.

                                                                                                                    تقدیم به شهدای مقاومت فلسطین.

طوفان الاقصی و سه نکته

امروز ساعت 6 صبح بود که اولین خبر مربوط به عملیات مقابله با جنایت صهیونیست‌ها را شنیدم. وقتی به محل کار رسیدم اول از هرچیز تلویزیون را زدم روی شبکه خبر، بعد هم هرچه سایت و پیج و کانال خبری داخل و خارج در اختیار داشتم را دم به ساعت زیر و رو می‌کردم تا از چند و چون اخبار مربوط به طوفان الاقصی بی خبر نباشم...

برخلاف بعضی خوبان بلاکستان که میگن به دلیل شرایط روحی یا به دلایل دیگر، نمی‌توانند خبرهای تلخ مربوط به جنگ و بمب‌گذاری‌ و ترور و اغتشاشات و امثال این‌ها را دنبال کنند. من اما، برای خودم وظیفه می‌دانم که حتی لحظه‌ای از این گونه خبرها غافل نباشم. آن هم نه فقط از طریق شبکه‌های خودی، بلکه این‌جور خبرها را از رسانه‌های بیگانه هم کم و بیش دنبال می‌کنم. چون از لحن گوینده و آرایه‌هایی که معمولاً در تنظیم خبر اِعمال می‌کنند، حجم و اندازه اون حادثه و جهت‌گیری جبهۀ مقابل را خیلی راحت می‌فهمم...

اما سه نکته:

1. یک عملیات جنگی با این وسعت، آن‌هم با یک رژیم سفاک و بی رحمِ مسلح به سلاح اتمی و شیمایی قطعاً بدون تلفات نیست. پس در کنار خوشحالی خودم قطعاً داغدار شهیدان و تألمات روحی مردم مظلوم غزه و فلسطین هم هستم. اما داغ بزرگ ما این است که یک عده‌ مردم بی درد و بی غیرت در این جامعه هستند که نه تنها از این پیروزی خوشحال نیستند و اشکی برای مظلومان فلسطینی نمی‌ریزند، بلکه این روزها فاز عطوفت و نوع‌دوستی‌شان دقیقاً معکوس شده و به نفع جلادانِ جنایت‌کار جیغ بنفش می‌کشند!!
2. از واکنش غیر انسانی این جور افراد اصلاً تعجب نمی‌کنم. چون مطمئنم از کسانی که آشکارا با دنیای انسانیت فاصله گرفته و هدفی جز شکم و شهوت و بردگی برای خود ندارند؛ توقعی بیشتر از این نمی‌شود داشت. باز صد رحمت به آدم‌های بی تفاوت!
3. به شخصه معتقدم که اگر نسبت به مسئلۀ فلسطین بی تفاوت باشم و اگر دغدغه غم و شادی و رنج آن‌ها را نداشته باشم، یقیناً مسلمانی‌ام و انسانیت و زنده بودنم حتی به اندازۀ یک پشکل بز هم ارزش نخواهد داشت. به همین دلیل با هر قیمتی پای این ماجرا هستم و خودم را هرگز جدا از آنها نمی‌دانم. 

# دنیا چه بخواهد چه نخواهد، اسرائیل در حال مرگ است.

+ پیروزی جبهۀ مقاومت فلسطین به همۀ مسلمانان با غیرت جهان مبارک باشد.... اللهمّ انصُرهُم نَصراً عزیزاً و افتح لهم فتحاً یسیراً.

 ++ ان‌شاءالله این پیروزی به کام رزمندگان غیرتمند حماس، گردان‌های شهید ابوعلی مصطفی و گروه‌های جهاد اسلامی شیرین و شیرین و شیرین‌تر باد.

 

پ.ن: خوشا به حال فلسطینی‌های عزیز که خداوند افتخار آزادسازی قدس شریف را بر دوش آن‌ها نهاده است.