مای درون، مای برون.

مای برون:

با بد و نیک جهان از بس‌که همدوشیم ما

سرمه را چشمیم و حرف سخت را گوشیم ما

 

 

 

مای درون:

فتنه صد انجمن آشوب صد هنگامه‌ایم

گر به ظاهر چون شراب کهنه خاموشیم ما

 

 

 

پ.ن: صائب تبریزی، سیدای نسفی