یک حس سپید.
بارش برف را فوقالعاده دوست دارم. از تماشای آسمون برفی آنقدر لذت میبرم که گاهی در هوای برفی میایستم و مو به مو ریزش برف را نگاه میکنم.
راستش را بخواهید از تماشای هوای برفی حال خوبی بهم دست میده که حس میکنم خدای مهربون با تمام لطف و احسانش منو در آغوش گرفته و داره نوازشم میکنه!
بذارید یک اعتراف هم بکنم: هروقت زیر آسمان برفی در خلوت با خدا دست به دعا برداشتم و از خدا چیزی خواستم، دست خالی برنگشتم.
بختتون سپید، دلتون آرام، زندگیتون گرم و دعایتان مستجاب.
نمیدونم چون برفو دوست دارم خدا حاجتمو میده یا چون خدا حاجتمو میده برفو دوست دارم؟ جوایش سخته ولی خدا کند گزینه اول باشه 😊