https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current
ساقی بیا نگاهی به فصل ابتهاج کن
از کوچه های سرد زمین بگذر، تاراج تخت و تاج کن
ساقی بیا، شراب و جام میکده را
به یُمن شکوفه های شیدایی حراج کن
به بیش و کم نقد من میندیش ساقی
مخموری مرا به جرعه ای، به نگاهی، علاج کن...
پ.ن: تقدیم به او که می آید.
۲
۰۰/۰۷/۲۵
یاس گل
بسیار زیبا
ابراهیم طالبی دارابی دامنه
جناب مرآت سلام
این که در آخر آمده است:
«مخموری مرا به جرعه ای، به نگاهی، علاج کن...»
پرسش برانگیخته است که مگر با چه مخمور و خمارِ عشق شده که علاجش را از جرعه و نگاه طلب می‌کند؟
در ضمن ترکیب وصفی فصل ابتهاج جالب است.
مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی ...
... در عشوه وصالت ما و خیال و خوابی
مخمور آن دو چشمم آیا کجاست جامی؟
مهدی
باید حواسمون باشه چی میخوایم.
اگه ساقی اومد و جام شراب رو داد دستمون باید یادمون باشه خودمون خواستیم.
گفتند نمی شود ولی می بینند
یک روز بهار می شود با یک گل