همون بهتر که هیچ کاره ام :) :: گذرگـاه فــکر و ذکـــر

جمعه, ۱۲ آذر ۱۴۰۰، ۱۰:۳۶ ب.ظ

همون بهتر که هیچ کاره ام :)

اگر به من بود، با مردان جامعه ایران شبیه کرۀ شمالی رفتار می کردم. یعنی قانونی را وضع می کردم که ریشۀ نخوت و رخوت برای همیشه در کشورمون بخشکد. مثلاً فعالیتِ روزانۀ آقایون را این جور برنامه ریزی می کردم:

هشت ساعت کار مفید در هریک از مشاغل.
چهار ساعت با خانواده بودن،
دو ساعت مطالعۀ هدفمند،
سه ساعت فعالیت اجتماعی عام المنفعه
یک ساعت ورزش،
یک ساعت وبگردی
پنج ساعت بقیه هم خواب و استراحت.

وقت فرایض دینی هم در دل هرکدام از فعالیت ها جای خود را داشته باشد...

پ.ن:

یادم هست که مرحوم پدر می گفت: اگر شده برو برای کسی مجانی کار کن، اما بی کار نباش...
حیف که توی این مملکت کاره ای نیستم... :( البته همون بهتر که هیچ کاره ام :))

۶ ۰ ۰۰/۰۹/۱۲

مرآت

برنامه ریزی

سبک زندگی

سرانۀ مطالعه

وبگردی

کار و تلاش

۱۳ آذر ۰۰ ، ۰۰:۵۰

De Sire

سلام علیکم

یاد برنامه ریزی های رها شده ی خودم افتادم:)) که خیلی کمال گرایانه می نویسم بعد ولش میکنم

۱۳ آذر ۰۰ ، ۱۰:۳۹

لیلا خدایار

سلام

واقعا تو کره چنین برنامه ای پیاده میشه؟

بعد چطوری نظارت می کنن تا ببینن زیرآبی نمیرن؟

ما حتی نمی تونیم تو ادارات و موسسات بر عملکرد مدیران و کارمندان نظارت داشته باشیم، حالا فکرش رو بکن بخواییم این نظارت رو خارج از محیط اداره هم اعمال کنیم.

۱۳ آذر ۰۰ ، ۱۲:۵۳

مهدی

اگه خودت بتونی خودت رو مجبور کنی یه همچین برنامه ای داشته باشی برای بیشتر از چند روز، مطمئن باش اگه خوب باشه بقیه ازت تقلید میکنن و لازم نیست با زور کسی رو محبور به کاری کنی

۱۳ آذر ۰۰ ، ۱۶:۱۲

ابراهیم طالبی دارابی

جناب مرآت سلام

چه «سین» جالبی ریختی. مفید و کاربردی. من خواب ۷ تا ۸ ساعته را می‌پذیرم آن‌هم در شب فقط. برنامه‌ای که فهرست فرمودید اگر به کار گرفته شد استعداد جامعه را به پشتکار پیوند می‌زند. از قضا من در دوره‌ی دانشگاه تهران با دانشجویانی از کره شمالی هم‌دوره و هم‌کلاس بود سال ۱۳۷۰، که واقعاً مستعد و باهوش و منظم و وقت‌شناس و حتی فروتن بودند. به‌طوری‌که رفیق شده بودیم اما با هر کس درنمی‌آمیختند.

۱۳ آذر ۰۰ ، ۱۸:۵۸

سلام مجدد

ممنونم از جواب و نیز آن جواب به خواهر محترم. مشاهدات مهمی بود. در هیچ جایی نخوانده بودم. پس یگ گزارش با آن قلم شیوا حتماً درین باره بنویسید.

۱۳ آذر ۰۰ ، ۲۲:۱۴

ملیحه قنادیان

سلام و احترام حضور عموی مهربانم

چه عالی نوشتید دست مریزاد بر نوشته های شما کاش قانون اساسی کشور ما حداقل یک بازنگری بشود و جامعه ایران از این اتلاف وقت دست بردارد که شبها تا دیروقت بیدار بمانند و وقتشان را بیهوده تلف کنند .

۱۹ آذر ۰۰ ، ۱۴:۰۴

سارا سماواتی منفرد

حالا غیر از این مسائل که فرمودید و درست هم است همه مردم ما نیاز به آموزش دارند آموزش احترام به بزرگترها و یکدیگر و دیگه اینکه رسیدن به خواسته هاو اهدافشان تو زندگی فقط یک راه دارد و آن از طریق تلاش مشروع و واقعی است و اینکه دور زدن قانون و دیگران مجازات های سخت داشته باشد.

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد