https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current
اولین جشن تولد، دست‌خطی برایش نوشتم در دو سطر با مضمون نماز.
وقتی 12ساله شد. نامه را گرفت تا پیش خودش نگه دارد.
متن نامه:
پسرم؛ من فرجام یک آغازم - در اقامۀ اولین نماز- اما مشتاقم که تو از پلّۀ اولین نیاز به آغاز برسی!؟
عزیز دلبندم؛ ساحَت نیازت را با زیور نماز زینت کن و بخواه که اقامۀ نماز، مُهر پایان آرزوهایت باشد..
نام و امضاء
خودم را فرجام یک آغاز می‌دانم - در اقامۀ اولین نماز
در روزگار حاکمان زر و زور و تزویر که از بالا و پائین آن تباهی و سیاهی می‌زاید، راه‌های گریز به سوی نماز و نور همچنان گشوده است.
«ففروا الی الله»
خدایا، دوست دارم با زبان نیاز برایت بگویم و با نگاره‌های دلنواز، برایت بنگارم.
خدایا، نوازش نگاهت را از بندۀ روسیاهت دریغ مدار...
