- امید هست که زودت به بخت نیک ببینم
- تو شاد گشته به فرماندهی و من به غلامی
سرنوشت محتوم آدم های ناامید این است که یا در ابتدای جادۀ جدّ و جهد، دچار ایستایی و وقوف میشوند و یا در نیمۀ راه با حرکتی نامألوف به درّۀ درماندگی سقوط می کنند!
*** *** ***
- چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
- ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم
پ.ن: هر دو بیت از جناب حافظ است.
+ چندروزی از نت جدا بودم. گاهی چه زیباست بدون نت بودن! :))
۱ نظر
۲۸ تیر ۰۳ ، ۱۸:۵۲