سانسور یعنی محدود کردن زبان و بیان. یعنی وارونه نمایی وقایع حقیقی زمان. یعنی به بند کشیدن سلایق و علایق، یعنی سرکوب کردن فهم خلایق. یعنی استخفاف فکر و تحریف حقایق! یعنی به محاق بردن راز سرخ شقایق!
پدیدۀ سانسور، قدیم ترها با مسدود سازی مجاری نشر اطلاعات محقق می شد، اما امروزه، گاهی با غرق کردن انسانها در سیلاب اطلاعات کم مایه توسط آدم های فرومایه انچام می شود و گاهی با نشر شایعات و روایت سازی های خلق الساعه اِعمال می گردد، تا انسان ها ندانند آن چه را که نیاز دارند و چیزهایی را بدانند، که به آن نیاز ندارند...
پ.ن: ببخشید که به شیوۀ ادبی و مسجع نگاشتم..
۴ نظر
۲۳ مهر ۰۰ ، ۲۳:۵۱