از ناف تا گاف...

الا انّ حزب الله هُم الغالبون

 

به نظر من تا حالا هیچ قوم و جماعتی حتی صهیونیست‌های وحشی نتونستن به اندازه جناب آقای پزشکیان حزب الله عزیز را تحقیر و تصغیر کنن.

 

+ شنیده بودم که بهترین حمله، بد دفاع کردن است. اما مصداقش را دیروز در سخنان آقای پزشکیان یافتم.

 

پ.ن:

1. آقای محترم؛ خب حرف زدن بلد نیستی، حرف نزدن که بلدی؟! حرف نزن تا گاف ندی، حرف نزن تا به شرّش در نمونی!
2. حزب الله قهرمان با این موضعگیری‌ها تحقیر و تصغیر نمی‌شود. اما شرمندگی‌اش برای ما می‌ماند.
3. لطفاً مراقب مباشران و مشاوران فرنگی مأب خود باشید. چون ناف اون‌ها را با قیچی خودتحقیری بریده‌‌اند!

 

حداقل جفنگ نگو!

از روزی که خیزش دانشجویی در آمریکا و اروپا علیه اسرائیل شروع شد، سوژه‌ای برای خودتحقیری و خود کم‌بینی نداشت. به همین دلیل چندروزی زبان به دهن گرفته بود و دیگه توان نظامی و دفاع موشکی خودمون را مسخره نمی‌کرد.. امروز اما طاقتش تاب شد و حس بهانه جویی و نفرت پراکنی‌اش دوباره گل کرد. گوشی‌اش را کنار گذاشت و گفت:

تلویزیون شده تکرار اعتراضات آمریکا... فقط بلدیم اعتراضات آمریکا رو نشون بدیم. اگه مَردید بگید چرا دانشجویان خودمون به خیابان نمیان. چرا دانشگاه‌های ما علیه اسرائیل اعتراض نمی کنن؟ چرا تب مبارزه با اسرائیل توی دانشگاه‌های ایران داغ نیست؟

بهش گفتم آخه آدم حسابی اگر یک نخود عقل توی کلّه‌ات بود می‌فهمیدی که هیأت حاکمۀ آمریکا و دولت‌های اروپایی دارن به اسرائیل کمک می‌کنن و چون حامی صهیونیست‌های کودک کش هستن، خون غیرت دانشگاهی‌هاشون به جوش آمده، دارن اعتراض می‌کنن به سیاست دولت‌هاشون تا از حمایت اسرائیل دست بردارن. دارن محکوم می‌کنن حکومت‌هاشون رو که شریک ظلم صهیونیست‌ها نباشند. دارن به دولت‌هاشون می‌گن که سرمایه کشورشون را برای نسل کشی فلسطینی‌ها هزینه نکنن. اما، توی ایران،  دانشجوها بیان چی بگن؟ بیان به چی اعتراض کنن؟ بیان بگن چرا ایران از اسرائیل حمایت می‌کند؟!!

آخه آدم حسابی! اگه نمی‌خوای بیداری دنیا علیه اسرائیل را باور کنی، اگه دوست نداری سیاست کشورت رو تحسین کنی! حداقل جفنگ نگو و چرت و پرت نباف!

رقاصه‌ای مشوّش...

خواب دیدم ملوسک‌های خودشیفته، در آرزوی شُهره‌گی، به دریوزگی می‌رفتند و دیدم که در پستوی هزارتوی هنر، آدمکی سرخ‌گونه، با طناب آزادی، استحیای خَلق را حلق آویز می‌کرد! و کمی آن سوتر، رقاصه‌ای مشوّش، تندیسی از تقدیس بر سینۀ ابلیس می‌آویخت!

 

تلخ دارد یاد محشر زندگانی را به ما

خواب ما از دهشت تعبیر بر هم می‌خورد

 

+خدا به خیر گرداند خواب‌های سخت و پرتشویش را.