شعر و شرع و عرش

باز هم از نفس قدسی ارباب دعا

سـاکن میـکدۀ کوی محـــرّم هستیم.

  

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ وَعَلَى الْأَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، 

 

+ محرم، زمین و زمان را در غربت سالار شهیدان علیه السلام می گریاند و در ماتم فرو می برد.

 

++ حرم اباعبدالله علیه السلام کانون دلبری کردن از دلبرانِ عالَم است و انگار فرق میکند با بقیۀ حرم ها!.. این حرم ملکوتی به تنهایی، تمام ارکان شعر و شرع و عرش را در خود جای داده و عقل و عشق و عرفان را یکجا به هم تنیده است. طوری که افتراق و گسست بین آنها تا قیامت ممکن نیست.

 

پ.ن: در عزای امام حسین (ع) اشک ها خریدار دارد. قدر اشک هایتان را بدانید....