حداقل جفنگ نگو!

از روزی که خیزش دانشجویی در آمریکا و اروپا علیه اسرائیل شروع شد، سوژه‌ای برای خودتحقیری و خود کم‌بینی نداشت. به همین دلیل چندروزی زبان به دهن گرفته بود و دیگه توان نظامی و دفاع موشکی خودمون را مسخره نمی‌کرد.. امروز اما طاقتش تاب شد و حس بهانه جویی و نفرت پراکنی‌اش دوباره گل کرد. گوشی‌اش را کنار گذاشت و گفت:

تلویزیون شده تکرار اعتراضات آمریکا... فقط بلدیم اعتراضات آمریکا رو نشون بدیم. اگه مَردید بگید چرا دانشجویان خودمون به خیابان نمیان. چرا دانشگاه‌های ما علیه اسرائیل اعتراض نمی کنن؟ چرا تب مبارزه با اسرائیل توی دانشگاه‌های ایران داغ نیست؟

بهش گفتم آخه آدم حسابی اگر یک نخود عقل توی کلّه‌ات بود می‌فهمیدی که هیأت حاکمۀ آمریکا و دولت‌های اروپایی دارن به اسرائیل کمک می‌کنن و چون حامی صهیونیست‌های کودک کش هستن، خون غیرت دانشگاهی‌هاشون به جوش آمده، دارن اعتراض می‌کنن به سیاست دولت‌هاشون تا از حمایت اسرائیل دست بردارن. دارن محکوم می‌کنن حکومت‌هاشون رو که شریک ظلم صهیونیست‌ها نباشند. دارن به دولت‌هاشون می‌گن که سرمایه کشورشون را برای نسل کشی فلسطینی‌ها هزینه نکنن. اما، توی ایران،  دانشجوها بیان چی بگن؟ بیان به چی اعتراض کنن؟ بیان بگن چرا ایران از اسرائیل حمایت می‌کند؟!!

آخه آدم حسابی! اگه نمی‌خوای بیداری دنیا علیه اسرائیل را باور کنی، اگه دوست نداری سیاست کشورت رو تحسین کنی! حداقل جفنگ نگو و چرت و پرت نباف!