https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current
به نظر من خوشبختی این است که هر کس در هر شرایطی وظیفه اش را بشناسد و بر اساس تکلیف شرعی و اخلاقی و انسانی عمل کند. خوشبختی یعنی اینکه انسان در ارتباط با خود و در ارتباط با انسان ها و در ارتباط با خدا، از مرز عقل و اخلاق و اخلاص عدول نکند. خوشبختی یعنی این که گفتار و رفتار و اندیشه و نگاه آدم ها سازنده باشد و سوزنده نباشد. خوشبختی یعنی آنچه را خیر است برای دیگران هم بخواهیم و به حقوق دیگران احترام بگذاریم...
آدم های خوشبخت همیشه می گردند دنبال فرصتی برای نیکی کردن و تلاش می کنند تا به هر بهانه ای واسطۀ خیر شوند. می گردند دنبال بهانه ای که غمی را از دل غمزده ای بزدایند و گره ای از کار فرو بسته ای بگشایند... آدم های خوشبخت، خودخواهی را موجب مکافات و خیرخواهی دیگران را مایۀ مباهات می دانند ...
ان شاءالله مسیر خوشبختی هامون همیشه هموار و بهونۀ خوبی هامون همیشه برقرار باشد...