در آنات حُسن انگیز بهار، زیبندۀ ما نیست که با آیین مکرّرِ رویش ها و جوشش ها، به خیالِ احسن الحال، بی خیال بنشینیم و در دیوان سروده های بهاری، شعری از رهایی و انتظار برای نگار، ننگاریم.
پ.ن:
- تبریک به آن ها که بهار را باور دارند و تبریک به آنهایی که در باور بهاری خود، بهار نیکوتری را به انتظار نشسته اند.
- تعمد داشتم که اولین یادداشتم در آغاز قرن 15 رنگ و بوی انتظار داشته باشد.
۱ نظر
۰۵ فروردين ۰۱ ، ۲۳:۴۵