دیشب، در ثانیههای خالی از هیاهو
زیر باران تلواسه و تپش،
دست به دامان سپیده دم، زدم
و گفتم:
خدا کند در تجارت جهانی،
بازارِ «وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَ ...» بی فروغ باشد
و مغازههای انتهای بازار، شلوغ!
«... وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ *»
* آیه 155 سوره بقره:
وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِالصَّابِرِینَ
و قطعا شما را به چیزى همچون ترس و گرسنگى و نقصان دارایی و جانهایتان و کمبود محصولات زراعی مىآزماییم و به شکیبایان مژده و بشارت بده.
پ.ن: به قول جناب مولوی:
هین که هنگام صابران آمد // وقت سختی و امتحان آمد
این چنین وقت، عهدها شکنند // کارد چون سوی استخوان آمد
۳ نظر
۱۵ اسفند ۰۱ ، ۲۳:۲۵