شهید طیب، امام خمینی را ندیده طرفدارش شده بود. جانش را در راه نهضت امام داد. متقابلاً امام خمینی هم بعد از بازگشت به ایران، به رسم قدرشناسی و احترام به او در اولین فرصت به زیارت قبرش رفت و بر سر مزارش چنین فرمود: «تو که عاقبت به خیر شدی، دعا کن خمینی هم مثل تو عاقبت به خیر شود» (کتاب طیب صفحه 187)
رهبرعزیز انقلاب نیز در دیدار با خانواده شهید طیب چنین فرموده است:
یکی از بالاترین و با فضیلتترین شهادتها، شهادتی است که پدرشما مرحوم طیب به آن شهید شدند. در دوران غربت، وحشت و اختناق؛ آن هم تنها.
یک وقت انسان با هزار نفر به میدان جنگ میرود؛ یک وقت انسان، تنها در مقابل دشمن قرار میگیرد؛ این یکطور دیگر است.
دوره اختناق واقعاً خیلی سخت بود؛ بخصوص نسبت به اینها که وضع عجیبی داشتند.
خداوند انشاءالله درجاتشان را عالی کند. (75/10/10)
پ.ن: هروقت به زیارت حضرت عبدالعظیم میروم، حتماً خاک شهید طیب را زیارت میکنم و از مرام و معرفتش درس غیرت و آزادگی میگیرم.