https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ساعت سین» ثبت شده است

 

برای ما روزهای تعطیل با بقیه روزهای هفته از نظر زمان خواب و بیداری هیچ فرقی نداره، یعنی در نیمۀ اول و نیمۀ دوم سال، با یک قاعدۀ ثابت سر ساعت معیّن وقت صبحانه خوردن ماست. آماده کردن بساط صبحانه هم بعضی روزها به عهده من است. بعد از دم کردن چای، از  نانوایی سنگکی و گاهی هم بربری، نان داغ می خرم و درحالیکه هنوز گرم و تازه است، صبحانه رو می خوریم و به موقع هم رخت و لباس و شال و کلاه کرده با یک خداحافظی شاداب به سمت محل کار...

اما تفاوت روزهای تعطیل ما فقط در این است که بعد از خوردن صبحانه در همان ساعت، به جای رفتن به محل کار، به امور خانه و زندگی مشغول می شویم. مثل انجام کارهای ضروری، کارهای عقب افتاده، خرید تره بار، خرید مواد غذایی، زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی، زیارت امامزاده صالح، نماز جمعه، مرقد شهدا، آماده سازی بعضی پروژه های شغلی و امثال این ها... و البته گاهی هم وقتمون را به دید و بازدیدهای خانوادگی و مهمانی های فامیلی اختصاص می دهیم.

 

پ.ن: بیاییم قدر بیداری و تلاش را بدانیم و از خمودگی و بیکاری و بی حالی بپرهیزیم...

۵ نظر ۰۵ آذر ۰۰ ، ۲۱:۱۴
مرآت