فاصله تا نارسیسم.

 

•  من، از خودم راضی‌ام، چرا؟ چون دارای هویت انسانی‌ام. چون ارزش‌ وجودی دارم، چون در زمرۀ اشرف مخلوقات هستم و دارم برای پیشرفت خودم و هم‌نوعانم تلاش می‎‌کنم. از این جهت خودم را دوست دارم و از عملکرد خودم راضی‌ام.

 

• من فقط خودم را می‌بینم، فقط خودم را می‌خواهم، فقط به منافع خودم و علاقمندی‌های خودم فکر می‌کنم و موفقیت هیچ‌کس دیگر را برنمی‌تابم، درد و رنج و گرفتاری دیگران هم به من مربوط نیست و... به من می‌گویند «ازخودراضی» می‌گویند خودبین، خودخواه، خودپسند، خودشیفته، خودبرتربین و بالاخره نارسیسم...

چه‌قدر فاصله است بین این‌ «من» و آن «‌من»

 

****   ****   ****   ****

در محیط کار و زندگی ما آدم‌ها، افراد دلسوز، دختر و پسرهای خوب، قوانین ارزشمند، واقعیت‌های شیرین، تصمیم‌های سازنده و رهنمود‌های مفید فراوانند که برای ما قابل دیدن و دوست داشتن هستند، می‌شود آن‌ها را ببینیم، بشنویم و بپذیریم. حتی گاهی لازم است آن‌ها را تحسین کنیم. اما بعضی وقت‌ها این‌جور نیستیم. چرا ؟؟

 

بیاییم ازخود، راضی باشیم. اما ازخودراضی نباشیم تا مشمول «إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ» نباشیم...