واکس...
واکس زدن کفش ها را خوب بلدم. وسایلش را هم توی خونه دارم برای مواقع خاص و اضطراری. اما ترجیحاً و تعمداً هفته ای یک بار کفش هایم را می دهم آقای واکسی واکس بزند. همون که کنار خیابان توی پیاده رو به امید لقمه ای نان حلال پشت میز کارش به انتظار مشتری نشسته است...
پ.ن: هرگز و هرگز منکر اذکار و مستحبات نیستم. اونها در جای خود، هم مفید است و هم لازم. اما به نظرم بعضی کارهای به ظاهر ساده و با نیت خیر، ثوابش کمتر از ذکر گفتن و سایر اعمال مستحبی نیست.
جناب مرآت سلام
ناشی از همان دو ضلع بندگی و زندگی در تئوری پیشگفته ی شماست که ضلع معنوی حیات طیبه را تسهیل میکند؛ پسندیده و دوستداشتنی. هم شما را آسودهسر میکند و هم سفرهی رزق آن کاسب را مرزوق. درود