انسان مافوق یا مافوق انسان؟
اینکه گاهی بعضی ها امام معصوم علیه السلام را انسان کامل می نامند، برای من واقعاً قابل هضم نیست و هنوز نمی توانم نسبت به این موضوع رضایت دهم. هرچند که این تعبیر را، هم از بعضی بزرگان حاضر شنیده ام و هم در بعضی از سایت ها دیده ام که به سخنِ شهید مطهری عزیز نسبت داده و حتی در آثار چاپی ایشان هم آورده اند، اما به نطر من، این تعبیر خیلی جای بحث دارد و خالی از ایراد نیست.
جهت اطلاع، سال گذشته تا حد نسبتاً قابل توجهی در آثار کلامی و آرشیو سخنرانی های استاد مطهری جستجو کردم تا این را از زبان خودش بشنوم و مطمئن شوم و بعد دنبال بحث و چالش باشم، اما هرچه جستجو کردم چیزی نیافتم. به همین دلیل ناگزیر شدم این مسئله را در وبلاگ مطرح کنم تا اگر کسی نوار یا فایل صوتی در این زمینه از ایشان سراغ دارد، لطفاً آدرس بدهد تا استفاده کنم...
راستش در بارۀ وجود ائمۀ اطهار علیهم السلام برای من این سئوال مطرح است که: آیا امام معصوم (ع) انسانِ مافوق است یا مافوقِ انسان است؟ از این رو معتقدم که اگر بتوانیم با استدلال های عقلی و نقلی متقن و مستند، خوبِ خوب به این سئوال پاسخ بدهیم، در آن صورت خواهیم دید که تعبیر انسان کامل در بارۀ امام معصوم، تعبیر نارسا و ناکافی خواهد بود.
پ.ن:
- مجدداً اشاره می کنم در این پست قصد چالش ندارم. فقط می خواهم استدلال ها و مستندات متقن شما را بدانم و اگر فایل صوتی یا تصویری در این زمینه از شهید مطهری سراغ دارید، به من اطلاع دهید. لطفاً کمک بفرمایید.
جناب مرآت سلام
به نظر بنده در هر مسئلهای اولکار آن است که تعریف مفاهیم صورت گیرد که در متدولوژی جزوِ اساس تحقیق است. این موضوع در واقع مرتبط با خُلق و صفات خداوند است که در انسان ظهور میکند. لذا وقتی در کسی جلوه کرد این ویژگی بر او اطلاق میشود. فکر کنم در دههی ۵۰ آقای خامنهای (رهبر انقلاب) کتابی با عنوان انسان ۲۵۰ ساله نوشتند که از نظر ایشان جمع عمر و زندگانی امامان معصوم ع از پس از رحلت پیامبر ص تا عصر غیبت است که همهی آنان یکجا نماد یک انسان کامل هستند و پیوسته با هم. نگاه به هر کدام نگاه به کل است، نگاه به کامل.