https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

يكشنبه, ۱۶ آبان ۱۴۰۰، ۰۹:۱۶ ب.ظ

احسنت بر خانم ها، آفرین بر آقایون!

 

چند ماه قبل از انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم، دو هفتۀ مستمر برای یکی از مؤسسات وابسته به نهادهای فرهنگی، آموزش هایی را تدریس می کردم. آموزش هایی بعنوان مهارت افزایی در تولید کپشن، نوشتن جملات ایهامی، جمله های سئوال برانگیز سیاسی، نقدهای کوتاه، زیرنویس های کوتاه برای فیلم و عکس، ویراستاری، رسا نویسی و طرح سئوال های برانگیزاننده.

این کار با رویکرد تولید محتوا برای فضای مجازی انجام می شد. در اولین روز دوره از فراگیران خواستم به اختیار خود در بارۀ سه موضوع مهم از مسائل روز، آثاری موجز، رسا، متقن، زیبا، روزآمد، اقناعی، بی غلط، جوان پسند، بدون اغراق و عاری از عوام فریبی بنویسند و بسازند و با اسم خود در واتس اپ برایم بفرستند. تا سبک و سیاق نگارشی، دغدغه های فکری، جهت گیری سیاسی و مهارت هنری آن ها را بسنجم و متناسب با ذائقه و توانمندی شان، آموزش های لازم را ارائه دهم. (البته سنجش مهارت هنری آنها به عهدۀ من نبود)

فراگیران عزیز اجازۀ مشورت کردن و آوردن تلفن همراه به کارگاه را نداشتند، اما اینترنت و واتساپ با خط اختصاصی روی لپ تاپ انفرادی را مسئولان دوره برای همۀ افراد فراهم کرده بودند. وقت کارگاه هم در اختیار من بود که تا سه ساعت باز گذاشتم. تا با آسودگی خاطر و آرامش بیشتر به موضوع بیندیشند و بتوانند دقت و توانمندی خود را بر غنی سازی محتوا و زیبا نگاری متمرکز کنند.

کارگاه، 30 نفره بود اما دو نفر غیبت داشتند. در نتیجه کار آموزش با 28 نفر آغاز شد (13 نفر خانم و 15 نفر آقا) از 28 نفر افراد حاضر در کارگاه که ترکیب سنی آنها از 21 تا 29 سال بود، سه نفر خانم در 55 دقیقه، هشت نفر خانم در 75 و 80 دقیقه و آخرین خانم هم در 98 دقیقه تولیدات خود را ارسال کردند. اما بقیه افراد که آقایون بودند، تا آخر وقت کارگاه نشستند. حتی 10 دقیقه هم وقت اضافه به آن ها دادم. که آخرالامر، دوازده نفر مطلب خود را کامل و شش نفر دیگر تکلیف شان را نیمه کاره و ناقص ارسال کردند...

و اما نتیجه،

  1. احساس وظیفه و هوشیاری سیاسی، نقطۀ مشترکی بود که بدون استثناء در تمام تولیدات به انواع مختلف وجود داشت و بر آن تأکید شده بود،
  2. مسئلۀ انتخابات و انتخاب فرد اصلح  دغدغه اصلی اکثریت قریب به اتفاق این افراد را شکل می داد. که می تواند معنادار باشد.
  3.  معدودی از افراد هم، مسئلۀ ازدواج و فرزندآوری را محور کپشن ها و جملات کوتاه و نقدهای خود قرار داده بودند..
  4. غلط املایی و اشتباه تایپی از نکات برجسته و پر حجمی بود که متأسفانه زیاد بود و در اکثر آثار دیده می شد.
  5. خوشبختانه تولیدات تصویری، نوشتاری و مستندات ویدئویی خانم ها در مجموع نسبت به آثار آقایون حرفه ای تر و پسندیده تر بود.
  6. اما از بین همۀ افراد کارگاه (اعم از خانم و آقا) یک آقای 27 ساله به صورت حرفه ای تر و با تعداد زیادتری از بقیه، ویدئو و کارهای تصویری آماده کرده بود. مع الوصف اشتباهات تایپی، در کارهای ایشان هم دیده می شد...

و نتیجۀ پایانی دوره: در پایان دوره، صرفنظر از غلط های املایی و اشتباهات تایپی، به لحاظ زیبا نویسی و معیارهایی که تعیین کرده بودم، 9 نفر از خانم ها  و 4 نفر از آقایون با 85  تا 100 امتیاز جزو برترین ها شدند و بقیه از 50  تا 82  امتیاز نفرات بعدی بودند...

 

نظرات  (۶)

۱۶ آبان ۰۰ ، ۲۲:۰۵ ملیحه قنادیان

سلام و درود جالب بود عموجان 

پاسخ:
سلام بر ملیحه خانوم گل.
اینکه شما همش تعریف می کنی. خوشحال می شم.
اما می ترسم باور کنم و اونوقت باعث بشه عیب و ایرادمو نبینم... :((
۱۶ آبان ۰۰ ، ۲۲:۳۴ حسین مرجانی

سلام.

چه خوب

کاش منم بودم تو اون کارگاه.

فکر میکنم خانوما چون درگیری و مشغله شون کمتره آمادگی شون تو این کارا بیشتره.

پاسخ:
سلام.
خوشحال می شدم اگر می بودی، مخصوصاً اگر می تونستی جزو برترین ها باشی :))
البته من نمی دونم شما تو چه فازی هستی و مثلاً چند ساله ای؟
اما از من به شما نصیحت که در کارگاه ها و کلاس های مختلط یا شرکت نکن یا با آمادگی کامل شرکت کن. وگرنه نتیجه اش می شود همین که این جا خواندی :))

البته جدی نگیر. خواستم باتون شوخی کرده باشم. :))))
۱۷ آبان ۰۰ ، ۰۸:۳۲ ابراهیم طالبی دارابی دامنه

جناب مرآت سلام

خود همین گزارش، یک سبک است و زیبا به نگارش در آمد.

پاسخ:
سلام جناب طالبی عزیز،
تشکر از لطف شما.
نمی دونم از چه نظر می فرمایید یک سبک است. به نظر خودم یک سبک خاص نیست. شبیه گزارش های مرسوم در وبلاگه. 
البته قبول دارم که نوع نگارش این پست در مقایسه با پست قبل، برای اکثر خواننده ها مقبول تره.


در مورد پست قبل، به نظرم بد نیست گاهی هم از ادبیات نوشتاری قدیم و از قلم های رنگین و سنگین ادبا استفاده کنیم.
حالا مزید اطلاع شما در مکتوبات کاغذی، بسیاری از خاطراتم را به زبون محاوره و جوان پسند نوشته ام :)
شاید به مناسبتی دو سه تایی از اونها را اینجا منتشر کنم. 
۱۸ آبان ۰۰ ، ۰۱:۵۲ هانیه معینیان

فقط کامنت جناب مرجانی :))) فرافکنی نمی‌دانستم صنفی شده!

پاسخ:
حالا نگیم فرافکنی.
بگیم شاید از این جهت است که این روزها باب توجیه گری و استدلال تراشی و تبرئه سازی، کمی گسترده تر شده. :))
۱۸ آبان ۰۰ ، ۱۰:۴۵ ابراهیم طالبی دارابی دامنه

سلام دوباره جناب مرآت

از آن رو سبک و سیاق گفتم چون همه دوره را تدریس و هم آن را تنقیح و گزارش کردید. آن هم سلیس و شیوا. خُب؛ گزارش‌نویسیِ علمی، خود بخشی سترگ از هر پژوهه‌ای‌ست، به‌ویژه وقتی با حال و روز مردم مرتبط باشد و مایه‌ی همذات‌پنداری در آن گزارش دیده شود. راستی! در عهد قاجار و مشروطیت مبارزین و سیاسیون و حتی لُژهای سرّی، «دور» می‌گرفتند؛ جلساتی شبانه و مخفی و شاید هم علنی و عیان؛ حالا شما «دوره» می‌گیرید؟ این هم مطایبه‌ی بنده با مرآت ما.

پاسخ:
سلام و درود بی حد
صحیح است. حالا متوجه فرمایشتون شدم. از این جهت که شسته و رفته از کار درآمد حق با شماست.

آقا لژیونرهای عهد قاجار، برای خودشون لات و گنده لات هم داشتند، اما شما فقط با چند تا دکمه کیبورد، دندان لات و لوت های غربگرا را ریختی تو دهنشون! و این با اون خیلی توفیر داره!
وفقک الله.

سلام و رحمت الله 

کاش اموزشاتونو به ما هم میدادید :)

پاسخ:
علیک السلام.
این آموزش ها برای شما مصداق زیره به کرمان بردنه :)

ارسال نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">