https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

۲۴ مطلب در شهریور ۱۴۰۰ ثبت شده است

 

وقتی پست طالبان و افغانستان  در چهار پرده را نوشتم، غیر از کامنت های عمومی، 12 تا کامنت خصوصی هم برای اون پست گذاشتند که غیر از یک نفر بقیه تأیید کننده بودند. متن کامنت ها را ببینید:

سلام موافقم / منم نظرم همینه / تحلیل خوبی بود / قلمتون شیواست / با قسمت آخرش موافقم / کاملاً موافقم / سلام. آمریکا شکست را قبول کرد / خدا رو شکر که آمریکا رفت ولی کاش شیعیان روی کار میومدند / سلام - باهاتون موافقم / به امید روزی که آمریکا نابود بشه / با طالبان بهتر میشه کنار آمد /

و من هرچه فکر کردم نفهمیدم چرا این دوستان عزیز که صاحب وبلاگ هم هستند نظراتشون رو برای این پست خصوصی فرستادند.

به نظر شما دلیلش چی میتونه باشه؟

۵ نظر موافقین ۵ ۱ ۰۵ شهریور ۰۰ ، ۱۵:۰۰
مرآت

احساس خوشبختی در خانواده بر اساس یک رابطۀ اعتقادی و رفتاریِ متقابل شکل می گیرد. یعنی اینکه اگر زن و شوهر از زندگی مشترک خود، درک صحیحی داشته باشند و در انجام وظایف و امور روزمره تفاهم کنند و هر دو نیز بر این هدف مصمم باشند، میدان مسابقه ای برای آنها گشوده می شود به وسعت یک عمر زندگی که هر کدام سعی می کنند نسبت به دیگری پیشتاز تر عمل کنند و شرایط را برای پیشبرد هدف مشترک تسهیل نمایند.

با این نگاه، زن و شوهر هردو می کوشند برای رسیدن به هدف و تلاش می کنند برای اینکه هر مانعی را از سر راه بردارند تا به نقطۀ مطلوب برسند. مسلماً در چنین شرایطی، دیگر من و منیّت ها مفهومی ندارد و غم هرکدام غم دیگری و شادی هرکدام شادی آن یکی محسوب می شود. کما اینکه حقوق زن و شوهر نیز در چنین وضعیتی حکم واحد را پیدا می کند. یعنی حقوقی فراتر از آنچه در فقه و قانون برای زن و مرد تعریف شده است...

۲ نظر موافقین ۵ ۱ ۰۴ شهریور ۰۰ ، ۱۹:۵۳
مرآت

به نظر من خوشبختی این است که هر کس در هر شرایطی وظیفه اش را بشناسد و بر اساس تکلیف شرعی و اخلاقی و انسانی عمل کند. خوشبختی یعنی اینکه انسان در ارتباط با خود و در ارتباط با انسان ها و در ارتباط با خدا، از مرز عقل و اخلاق و اخلاص عدول نکند. خوشبختی یعنی این که گفتار و رفتار و اندیشه و نگاه آدم ها سازنده باشد و سوزنده نباشد. خوشبختی یعنی آنچه را خیر است برای دیگران هم بخواهیم و به حقوق دیگران احترام بگذاریم...

آدم های خوشبخت همیشه می گردند دنبال فرصتی برای نیکی کردن و تلاش می کنند تا به هر بهانه ای واسطۀ خیر شوند. می گردند دنبال بهانه ای که غمی را از دل غمزده ای بزدایند و گره ای از کار فرو بسته ای بگشایند... آدم های خوشبخت، خودخواهی را موجب مکافات و خیرخواهی دیگران را مایۀ مباهات می دانند ...

ان شاءالله مسیر خوشبختی هامون همیشه هموار و بهونۀ خوبی هامون همیشه برقرار باشد...

۵ نظر موافقین ۹ ۱ ۰۲ شهریور ۰۰ ، ۲۲:۵۱
مرآت

بعضی ها فکر می کنند اول باید دلباخته و عاشق کسی بشوند، بعد تصمیم به ازدواج بگیرند...

من می گم اول اصل ازدواج را بپذیر، بعد به جستجوی دختر یا پسر مورد علاقه ات اقدام کن...

پ.ن: صرفاً جهت اطلاع دخترخانم های گل و آقا پسرهای عزیز...

 

۳ نظر موافقین ۵ ۱ ۰۲ شهریور ۰۰ ، ۰۰:۰۶
مرآت