وَ أَیْقَنْتُ

وقتی دعای افتتاح می خوانم، وقتی ابوحمزه را زمزمه میکنم، به یقین می رسم که فاصله ای بین خاک تا افلاک نیست و در گوشۀ قلبم سایۀ حضور کسی را می بینم که دل گویه های غربتم را می شنود و دل شوره های حیرتم را تا ساحل آرامش و امید، همراهی می کند. وَأَیْقَنْتُ أَنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ فِى مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ.

پ.ن: در فرصت های باقی مانده از ماه زیبای برکت و رحمت و مغفرت رمضان، شیعیان دربند بحرین و قطیف، حزب الله لبنان، رزمندگان مظلوم و مقاوم غزه و فلسطین، مردم بی پناه یمن و افغانستان را به یاد داشته باشیم و برای سلامتی و پیروزی شان دست به دعا برداریم...