https://blog.ir/panel/a-ghannadian/template_edit/current

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت + دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد

گذرگـاه فــکر و ذکـــر

........... بسم الله الرحمن الرحیم ...........

این جــا کلبــۀ کـــلام و رشـحات قـلمی من است. روزنگاشتــه‌های این جــا نوعاً کوتاه و مختصـر است که گـهـــگاهی رنگ دیانت بـه خــــود می‌گــیرد، گــــاهی با بـوی سیاست عجـین می‌شود، گــاهی بـه مسائل تربیتی و رخــدادهای زنــدگی می‌پردازد، گــاهی با حس و حال خـانواده و سبک زندگیِ مؤمنانه می‌درخشـد و در پـاره‌ای اوقـات نیـز با الفـاظ شاعرانه به وادی ادب و هنر اصیل این مـرز و بوم ورود می‌کند...
یادداشت‌ هـای این وبـلاگ گــاهی با طعــم واژه‌هایی از جنس سپیده و سحر می‌آمیزد. گاهی با صبغــۀ فـرهـنگ و اخـلاق نگاشتــه می‌شود و گـــاهـی نیــز با تیـشۀ عـقـــل و اندیشه، ریشه‌های جـهل و خرافه را هــدف می‌گیرد
نویسنده این وبلاگ خود را مدیون شهیدانی می‌داند کـه در روزهای عسرت و گــلولــه و خون مردانه جنگیدند و از حریت و استقلال و آزادی کـشور حـراست کـردند. از ایـن جـهت تـلاش دارد تا از تجـلیــل و نکــوداشت یـاد و حماسۀ آن‌ها نیز غفلت نورزد و هـر از گاهی با قـــلم صـداقت و مـهر، یاد و نام و خــاطرۀ شهامت و اخلاصشان را زینت‌افـزای صفحات این وبـلاگ کـند. باشد تا یادشان جاودانـه و راهشان ماندگار شود.
هــیـچ یــک از سیـاهــه‌ هــای ایـن وبــلاگ، کـپی‌پـیست نیست. امـــا کـپی بـــرداری از مــــطالب ایـن‌جــــا با ذکــــر مـنبــع و آدرس بــلامـانـع است...
پیشنهادها و نـقـدهــای منصفـانۀ دوستان و کاربـران عـزیز را پذیرایم،
از کامنت‌های چالشی و پرسشی عزیزان استقبال می‌کنم. ولی با عرض پوزش از پاسخ بـه کامنت‌هـای ناشناس معذورم. به کامنت‌های بدون آدرس هم در صورتی که آشنا نباشند پاسخ داده نخواهد شد.

شنبه, ۲۶ تیر ۱۴۰۰، ۰۲:۲۱ ب.ظ

پوشش و آرایش دانشجویی

دوستانی دارم که چند سالی در آمریکا درس خوانده یا زندگی کرده اند. دوستان دیگری هم دارم که یک یا چند دوره در کشورهای انگلیس، فرانسه و اتریش سفیر یا رایزن فرهنگی بوده اند. دوستان دیگری هم دارم که در وزارت خارجه خودمون کارشناس مسائل آمریکا و اروپا هستند.

من تقریبا با هریک از این دوستان در بارۀ قوانین انضباطی حاکم بر دانشگاه های آمریکا و اروپا صحبت کردم و به این نتیجه رسیدم که تمام دانشگاه های معتبر آمریکا و اروپا برای لباس و نوع پوشش دانشجویان خود قوانین خاصی را اعمال می کنند.

مثلاً دانشگاه هاردین سیمونز آمریکا برای پوشش لباس دانشجویان دختر و پسر محدودیت هایی را اعلام کرده که به هیچ وجه از آن ها عدول نمی کند و همه دانشچویان با هر فرهنگ و مرامی که باشند، ملزم به رعایت قوانین آن هستند:

به عنوان مثال: حضور دانشجویان پسر و دختر در دانشگاه با تیشرت و زیر پیراهن ممنوع است. لباس های ورزشی و شلوارک برای آقایون، دامن شلواری و دامن های کوتاه برای خانم ها ممنوع است. جوراب شلواری و شلوارهای بسیار تنگ برای خانم ها و شلوارهای زیر برای آقایون مجاز نیست. علاوه بر این، در بیشتر دانشگاه های معروف انگلیس، فرانسه و آلمان، رابطۀ شخصی استاد با دانشجو ممنوع و پوشیدن جوراب برای خانم ها و آقایون در کلاس درس الزامی است... در  دانشگاه آدام استفاده از عینک‌دودی، آدامس و تنباکو ممنوع است. در  دانشگاه لایبرتی نیز تظاهر با موی دم‌اسبی و هرگونه پوشش تنگ و مخالف عفت ممنوع است.

خلاصه این که در هیچ یک از دانشگاه های مطرح دنیا، آرایش و نوع پوشش، یک مسئلۀ شخصی و اختیاری نیست و هر دانشگاهی به اعتبار سطح علمی و الزامات فرهنگی و اجتماعی خود، قوانین خاصی را لازم الاجرا می داند.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">